صاحب تاريخ ناصري امام ابو الفضل بيهقي رحمة اللّه چنين مي‌آورد: كه درانچه سلجوقيان بسر بيابان خراسان آمدند، و پسر يغمر از ايشان منهزم برفت مهتر ايشان سه تن بودند: دو برادر طغرل و داود [3] پسران ميكائيل، و عم ايشان يبغو [4]، هر سه باتفاق بخدمت سلطان مسعود پيوستند و معتمدي فرستادند و سلطان از گرگان به نشاپور آمده بود، ايشان از خدمت سلطان به نسا و فراوه [5] و مواضعي كه بر سر بيابانست اقطاع خواستند، و در مكتوب اسم خود را چنين نوشتند: كه طغرل و يبغو و داود موالي أمير المؤمنين (به) خدمت عرضه ميدارند. حق تعالي بزرگي و گردن كشي در دماغ ايشان مركب گردانيده بود و آن معني چون بخدمت سلطان عرضه افتاد حالي فرمود: تا ايشان را به لطف زباني دادند، و يازده [6] هزار مرد سوار با سالار بكتغدي [7] نامزد فرمود