سلطان مسعود شهيد را لقب الناصر لدين اللّه بود [3]، و كنيت او ابو مودود و مسعود نام او بود، و ولادت او و برادر او سلطان محمد انار اللّه برهانهما در يك روز بود. و سلطان مسعود شهيد نور اللّه مضجعه در سنه اثنين و عشرين و اربعمائه به پادشاهي نشست، و او در سخاوت تا حدي بود، كه او را ثاني أمير المؤمنين علي گفتندي رضي اللّه عنه، و در شجاعت ثاني رستم. گرز او را هيچ مرد بيك دست از زمين بر نتوانستي گرفت، و تير او بر هيچ بيل آهني نه ايستادي [4]، پدرش (سلطان) را از وي رشك آمدي و او را پيوسته سر كوفته ميداشتي، و محمد را عزيز داشتي [5]، تا حدي كه از دار الخلافه التماس نمود: كه اسم محمد را و لقب او را، بر لقب و اسم [6] مسعود در مخاطبه مقدم داشتند.
خواجه ابو نصر مشكان روايت ميكند: كه چون اين [7] مثال، در بارگاه محمود (ي) بخواندند، بر دل ما و جمله ملوك و اكابر حمل [8] آمد