جلال الدولة محمد، امير [6] فاضل و نيكو سيرت بود، و از وي اشعار عربيت [7] بسيار روايت كنند، و چون [8] سلطان محمود عليه الرحمه [9] پدرش از دار فنا (بدار بقا) رحلت كرد، سلطان مسعود برادرش بعراق بود، ملوك و اكابر مملكت [10] محمودي باتفاق، سلطان محمد را بتخت غزنين نشاندند در سنه احدي و عشرين و اربعمائه. اما او مرد (ي) نرم مزاج بود، و قوت دل و ضبط ملك [11] نداشت. جماعتي كه دوستداران مسعود بودند، بنزديك او مكتوب فرستادند بعراق، (و) سلطان مسعود از عراق بعزيمت غزنين لشكر كرد [12] و روي بغزنين نهاد، و چون خبر وصول و عزيمت او بغزنين رسيد، محمد لشكر را مستعد گردانيد، و پيش برادر باز رفت [13]، و علي قريب حاجب بزرگ بود و سرلشكر، چون (به) تكيناباد رسيد، خبر آمدن مسعود به لشكرگاه سلطان محمد رسيد، محمد را بگرفتند، و ميل كشيدند و محبوس كردند، و علي قريب لشكر را به طرف هرات باستقبال سلطان مسعود برد، چون بيك منزل برسيد، بخدمت سلطان رفت