بعد از پدر به تخت نشست، مادر او دختر خاقان بود، هرمز مرد با ادب بود چون ملك بر وي قرار گرفت، توانگر و درويش، قوي و ضعيف از ملك او آسوده شدند، به هيچ وجه بر خلق ظلم نكرد و حشم را از تعدي منع كلي كرد، حشمهاء او بر سرحدها در محافظت سستي كردند، خاقان تركستان كه جدش بود، طمع ملك او كرد، و ملك روم شهرهاي شام كه نوشيروان ستده بود باز گرفت، و از طرف يمن، حمير و تبابعه [1] از حجاز بيرون آمدند، و شهرهاء پارس بگرفتند و خراب كردند، هرمز در مداين عاجز بماند، خاقان تركستان بيامد، خراسان با هرات بگرفت، هرمز مشورت كرد با موبدان خود، به تدبير ايشان بهرام چوبينه را با سپهداران به طبرستان و گرگان، بدفع خاقان فرستاد، تا لشكر تركستان را به در بلخ هزيمت كرد و ايشان سيصد هزار سوار بودند، و خاقان را بكشت و پسر او را بگرفت، بنزديك هرمز فرستاد، با شش [2] هزار اسير و غنايم بسيار. هرمز با او بد كرد، بنزديك بهرام غلي [3] فرستاد و دوك و پنبه، و بهرام بدين سبب عاصي شد بيامد و لشكر به مداين آورد، پيش از آن با پرويز مصاف كرد، پرويز منهزم شد و بروم رفت، بهرام ملك بگرفت، و خطبه بنام پسر يزدجرد هرمز كرد و مدت ملك او يازده سال و هفت ماه بود، و پيش از آن بچند روز هرمز را هم خدم او كشته بودند. و اللّه اعلم بالحقيقه.

بن هرمز انوشيروان [4] چون از پيش بهرام جوبينه بهزيمت برفت بروم شد قيصر او را عزيز داشت. و دختر خود مريم او را داد، پسر خود را با هفتاد هزار سوار نامزد كرد، بعد از هفده ماه چون آن لشكر بعجم آورد، حشم عجم از بهرام بگشتند بخدمت پرويز پيوستند، بهرام با چهار هزار مرد بماند. بعد از آنكه ميان ايشان