بن دارا ارفعو [1] گفتندي، نسبت او چنين يافته شد: اشك بن اشعار بن شاپور بن بلاتن بن اشكان بن الجباء بن سياوخش بن كيكاوس [2]. و پسر داراء اكبر بود و ملوك عجم او را بزرگ داشتندي و خدمت كردندي، و بر سر مثالها اول نام او نوشتندي، و جمله ملوك طوايف كه اسكندر ايشان را در ممالك عجم نصب كرد از يك خاندان بودند، همه اشك را خدمت كردندي، اما او كسي را معزول نكردي اگر يكي ازين ملوك قصد ديگري كردي، ملوك او را منع كردندي. تا مدت چهار صد سال برين قرار بود. چون اردشير جامع خروج كرد، آن قاعده منهدم شد.
اما اشك در عهد خود بزرگ بود، تا پادشاهي انطيخس [3] نام قصد او كرد، ملوك طوايف اشك را ياري كردند، و روميان را منهزم گردانيد و ديگر بار قسطنطين الملك قصد او كرد، او را نيز قهر كرد، و روميه را نيز خراب كرد و باز آمد و فوت شد. و مدت ملك او ده سال بود، و اللّه اعلم.

پسر اشك، بعد از پدر در ملك بنشست، و بعضي گفته‌اند: كه ارفعو اين پسر بود، مملكت را ضبط كرد، و كارها بر جاده نيكوئي كرد، و سيرت پدر نگاه داشت و ملوك طوايف او را بزرگ داشتندي، و مدت ملك او ده سال بود بعد از ان درگذشت.