نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبدالنبی جلد : 1 صفحه : 420
ازدواج
کرد بر (مهر) بستان معروفی که برای او بود و غله فراوانی داشت، به زوجیت
خود درآورده، پس از آن، سالهایی را مکث نمود در حالی که با او همبستر نشد
و سپس او را طلاق داد. آن حضرت فرمود: «ینظر الی ما صار الیه من غلة
البستان من یوم تزوجها، فیعطیها نصفه و یعطیها نصف البستان، الا ان تعفو
فتقبل و یصطلحان علی شیء ترضی به منه؛ فانه اقرب للتقوی.»؛ یعنی ملاحظه
کند غلهای را که آن بستان از روز به زوجیت در آوردن آن زن، برای او داشته،
پس نصف آن غلّه را و نصف آن بستان را، به آن زن اعطا نماید، مگر آنکه آن
زن عفو کند و آن را قبول نماید، و بر چیزی که زن بدان از آن بستان راضی
میگردد، هر دو مصالحه کنند؛ چرا که آن به تقوا نزدیکتر است. [1] 2. در
کافی با اسنادش از نجیة العطار روایت است که او گوید: با ابی جعفر، امام
باقر علیه السّلام، به مکّه سفر نمودم. آن بزرگوار، غلامش را به کاری امر
فرمود، و آن غلام به غیر آن عمل نمود. پس آن حضرت فرمود: «و اللّه لاضربنک،
یا غلام!»: ای غلام! به خدا سوگند، تو را تنبیه خواهم کرد. او گوید: چون
ندیدم آن حضرت او را بزند، گفتم: فدایت گردم، شما سوگند یاد کردید که حتما
غلامتان را بزنید، ولی من ندیدم شما او را بزنید؟ آن حضرت فرمود: «ا لیس
اللّه عزّ و جلّ یقول:" وَ أَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوی .»؛ یعنی آیا
خدای عزّ و جلّ نفرموده است: «اگر عفو کنید، به تقوا نزدیکتر است؟» [2] 3.
سید هاشم بحرانی رحمه اللّه در تفسیر برهان درباره آیه: «یا بَنِی آدَمَ
قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً یُوارِی سَوْآتِکُمْ وَ رِیشاً وَ
لِباسُ التَّقْوی ذلِکَ خَیْرٌ ذلِکَ مِنْ آیاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ
یَذَّکَّرُونَ»، [3] از عیاشی نقل میکند که زراره و محمّد بن مسلم از ابی
جعفر، امام باقر، و ابی عبد اللّه، امام صادق علیهما السّلام، درباره آیه:
«یا بَنِی آدَمَ ... وَ لِباسُ التَّقْوی ، روایت کند: «لباس التقوی، ثیاب
بیض.»؛ یعنی لباس تقوا جامه سفید است. [4] 4. در روایت ابی جارود از ابی جعفر، امام باقر علیه السّلام، فی قوله تعالی: «یا بَنِی آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا [1]. نور الثقلین، ج 1، ص 235، حدیث 928. [2]. نور الثقلین، ج 1، ص 235، حدیث 929. [3]. اعراف/ 26. [4]. برهان، 350.
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبدالنبی جلد : 1 صفحه : 420