نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبدالنبی جلد : 1 صفحه : 129
یَسْتَعْفِفْنَ خَیْرٌ لَهُنَّ»؛ یعنی اگر عفت ورزند و خود را برای مردان ظاهر نسازند، برای آنان بهتر است. [1] و
فی قوله: «لِلْفُقَراءِ الَّذِینَ أُحْصِرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ الخ»،
از ابو علی طبرسی نقل کرده است که: ابو جعفر، امام باقر علیه السّلام،
فرمود: «نزلت الایة فی اصحاب الصفه.»: این آیه درباره اصحاب صفه نازل شده
است؛ همچنین کلبی این حدیث را از ابن عباس روایت کند. [2] ابو علی
اشعری با اسنادش تا معاویة بن وهب و او هم از ابی عبد اللّه، امام صادق
علیه السّلام، فی قوله عزّ و جلّ: «وَ لْیَسْتَعْفِفِ الَّذِینَ لا
یَجِدُونَ نِکاحاً حَتَّی یُغْنِیَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ»، نقل کرده
که: «یتزوجوا حتی یغنیهم اللّه من فضله.»: ازدواج کنند تا آنکه خدای متعال
آنان را از فضلش بینیاز گرداند. [3] همینطور در تفسیر علی ابن ابراهیم
فی قوله: «وَ الْقَواعِدُ مِنَ النِّساءِ اللَّاتِی لا یَرْجُونَ نِکاحاً
فَلَیْسَ عَلَیْهِنَّ جُناحٌ أَنْ یَضَعْنَ ثِیابَهُنَّ غَیْرَ
مُتَبَرِّجاتٍ بِزِینَةٍ»، آمده که: آیه درباره پیرزنهایی است که از حیض
شدن و از ازدواج نمودن مأیوسند، مبنی بر اینکه (چنین زنانی) نقاب را از
چهره بردارند، و سپس فرمود: معنای: «وَ أَنْ یَسْتَعْفِفْنَ خَیْرٌ
لَهُنَّ»، آن است که خود را برای مردان ظاهر نکنند. [4] باز در این
تفسیر آمده که: «قال العالم علیه السّلام: الفقراء هم الذین لا یسئلون لقول
اللّه تعالی فی سورة البقره:" لِلْفُقَراءِ الَّذِینَ أُحْصِرُوا فِی
سَبِیلِ اللَّهِ الخ".»: دانای به علم قرآن فرمود: که فقرا کسانی هستند که
سؤال نمیکنند برای آنچه خدای متعال در سوره بقره فرموده: «لِلْفُقَراءِ
الَّذِینَ أُحْصِرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ الخ.» این حدیث طولانی بوده و در
اینجا تنها به مقدار نیاز [1]. برهان، ص 745. [2].
اصحاب صفه، چهارصد نفر مرد بودند که در مدینه سکنایی نداشتند تا در آنجا
ساکن شوند و اقوام و نزدیکانی هم در مدینه نداشتند تا در منزل آنان مأوا
اختیار کنند. لذا در مسجد (بر روی صفه؛ یعنی سکوی پهنی) ساکن شدند. آنان
میگفتند: بر آنچه پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله ما را مأمور آن کند،
آمادگی داریم. خدای تعالی برای مساعدت و معاونت به آنان، مردم را برانگیخت و
مردمی که توانایی داشتند، آنان را مورد عطا و بخشش قرار دادند (برهان، ص
258). [3]. نور الثقلین، ج 3، ص 600، حدیث 154. [4]. همان، ج 3، ص 623، حدیث 235.
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبدالنبی جلد : 1 صفحه : 129