نام کتاب : درسنامه مهدویت نویسنده : سلیمیان، خدامراد جلد : 1 صفحه : 34
از مناجاتها و نيايشها و اندرزهاى داود پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم».
-«ذكر»،در اصل به معناى چيزى است كه مايه تذكر و يادآورى باشد؛ولى در اين آيه- به قرينه معرفى آن قبل از زبور-به كتاب آسمانى حضرت موسى عليه السّلام،(تورات)تفسير شده است.
-«ارض»،به مجموع كره زمين گفته مىشود؛مگر اينكه قرينه خاصّى در كار باشد.
-«ارث»؛يعنى،چيزىكه بدون معامله و دادوستد،به كسى انتقال مىيابد.در قرآن كريم گاهى به معناى تسلط و پيروزى يك قوم صالح،بر قوم ناشايست و در اختيار گرفتن موهبتها و امكانات آنها گفته شده است. [1]
با توجه به اضافه شدن«بندگان»به«خدا»،ايمان و توحيد آنان روشن مىشود و با توجه به كلمه«صالحون»،همه شايستگىها به ذهن مىآيد:عمل و تقوا،علم و آگاهى،قدرت و قوت،و تدبير و نظم و درك اجتماعى.
هنگامى كه بندگان باايمان،اين شايستگىها را براى خود فراهم سازند،خداوند نيز يارى مىكند تا آنان بر مستكبران غلبه يابند،دستهاى آلودۀشان را از حكومت بر روى زمين كوتاه كنند و دارندۀ ميراثهاى آنها گردند.
بنابراين،تنها«استضعاف»دليل بر پيروزى بر دشمنان و حكومت بر روى زمين نيست؛ بلكه وجود ايمان و كسب شايستگىها بايسته است و مستضعفان جهان تا زمانى كه اين دو اصل را زنده نكنند،به حكومت روى زمين نخواهند رسيد.
نكتهها
1.آل محمد صلّى اللّه عليه و اله و سلم
در تفسير آيۀ شريفه از امام باقر عليه السّلام نقل شده است:«هم آل محمّد يبعث اللّه مهديهم بعد جهدهم فيعزّهم و يذلّ عدوّهم»؛ [2]«اين بندگان صالح،همانا آل محمد هستند كه خداوند،مهدى