كلماتى ديگر اضافه شده كه هركدام گوياى معنايى خاصّ است؛مانند:

13-1.«القائم من ولدى»(قيام‌كننده از فرزندانم)

برخى از معصومان عليهم السّلام اصرار داشته‌اند كه آن قيام كننده را از فرزندان خود معرفى كنند تا كسانى كه از غير آنان خود را قائم معرفى مى‌كنند،رسوا شوند.

پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم فرمود:«من انكر القائم من ولدى فى زمان غيبته فمات فقد مات ميتة جاهلية»؛ [1]«كسى كه قائم از فرزندان مرا در زمان غيبتش انكار كند،به مرگ جاهلى مرده است».

امام صادق عليه السّلام فرمود:«القائم من ولدى يعمر عمر خليل الرّحمن...»؛ [2]«قائم از فرزندان من عمر مى‌كند،عمر او به اندازه عمر خليل الرحمان است...».

13-2.«قائمهم»(قائم آنان)

رسول گرامى اسلام صلّى اللّه عليه و اله و سلم-زمانى كه ائمه عليهم السّلام را معرفى مى‌كند و سخن از حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف به ميان مى‌آورد-بيشتر از آن حضرت با عنوان قيام كنندۀ آنان(اهل بيت)ياد مى‌فرمايد؛چنان‌كه خطاب به حسين بن على عليهما السّلام فرمود:«تو آقا و فرزند آقا هستى.تو امام و فرزند امام هستى.تو حجّت،فرزند حجّت و پدر حجّت‌هاى نه‌گانه هستى كه نهمين آنان قائم ايشان است». [3]

گويا پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم تنها قيام كننده(موفق)از فرزندان امام حسين عليه السّلام را،آخرين ايشان معرفى كرده و او را از فرزندان آن حضرت دانسته است.

13-3.«قائم للحق منّا»(قيام كننده براى حق از ما)

رسول گرامى اسلام صلّى اللّه عليه و اله و سلم در روايتى فرمود:«قيامت بر پا نمى‌شود؛مگر اينكه قيام كننده‌اى