1-4.ابو صالح سليلى-يكى از بزرگان اهل سنّت-متن اين حديث را با اسناد خود،از امام موسى بن جعفر عليه السّلام از امام صادق عليه السّلام،از على بن الحسين عليهما السّلام،از على بن ابى طالب عليه السّلام نقل كرده و در آن نام«حسين»آمده است؛نه«حسن». [1]

1-5.اين حديث با روايت‌هاى فراوان ديگر-كه اهل سنّت آنها را نقل كرده‌اند-تعارض دارد؛ چون در آنها تصريح شده كه حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف از فرزندان امام حسين عليه السّلام است.

1-6.با دلايل بيان شده،احتمال ساختگى بودن حديث قوى مى‌نمايد و ادعاى مهدويّت محمد بن عبد اللّه بن حسن مثنى(فرزند امام حسن عليه السّلام)اين احتمال را تقويت مى‌كند؛هرچند او در سال 145 ه‌.ق در دوران خلافت منصور عباسى كشته شد.

دوم.اين حديث-به فرض صحت-با روايات فراوان ديگر-كه مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف را از نسل امام حسين عليه السّلام مى‌داند-تعارض ندارد و قابل جمع است؛يعنى اينكه بگوييم حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف از طرف پدر حسينى و از طرف مادر،حسنى است و اين خود حقيقتى مسلّم است؛زيرا همسر امام سجاد عليه السّلام و مادر امام باقر عليه السّلام،فاطمه دختر گرامى امام حسن مجتبى عليه السّلام بود.ازاين‌رو امام باقر عليه السّلام از طرف پدر حسينى و از طرف مادر،حسنى است.به دنبال آن ديگر امامان عليهم السّلام واقعا ذريۀ آن دو امام مى‌باشند.

برخى روايات نيز اين جمع را تأييد مى‌كند؛مانند:پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم خطاب به دختر خود فاطمه زهرا عليها السّلام فرمود:«...و الذى بعثنى بالحق ان منهما مهدى هذه الامة...»؛ [2]«سوگند به كسى كه مرا به حق مبعوث فرمود!به درستى كه مهدى اين امت از آن دو(حسن و حسين)است».

در حديثى ديگر آن حضرت فرمود:«...ان اللّه اختار...من على الحسن و الحسين و اختار منهما تسعة تاسعهم قائمهم...»؛ [3]«خداوند...حسن و حسين را از على،برگزيد و از آن دو،نه حجّت را انتخاب كرد كه نهمين ايشان قائم باشد...».