(6) گلپايگانى، صافى: بلكه اگر بعد از مغرب يادش بيايد، معلوم نيست روزهاش صحيح باشد.
سيستانى: بنا بر احتياط باطل است. .
(7) خوئى، اراكى، سيستانى، فاضل، تبريزى: بقيه مسأله ذكر نشده.
زنجانى: مسأله كسى كه براى به جا آوردن روزۀ ميتى اجير شده، اگر وقت آن وسعت داشته باشد مىتواند روزۀ مستحبى بگيرد و در صورتى كه وقت، تنگ باشد اگر روزۀ مستحبى بگيرد گناه كار است، ولى روزۀ او صحيح مىباشد و كسى كه روزۀ قضاى ماه رمضان، يا بنا بر احتياط روزۀ واجب ديگرى غير ماه رمضان دارد، نمىتواند روزۀ مستحبى بگيرد، مگر اين كه به جهتى نتواند روزۀ واجب بگيرد ولى بتواند روزۀ مستحبى بگيرد، مثلاً اگر در سفر باشد و نذر كرده باشد كه در آن سفر روزۀ مستحبى بگيرد، روزهاش صحيح است و در جائى كه نمىتواند روزۀ مستحبى بگيرد چنانچه فراموش كند و روزۀ مستحبى بگيرد و در اثناء روز متوجه شود، روزۀ مستحبى او باطل است و حكم كسى را دارد كه هنوز نيت روزه نكرده است و در برخى موارد مىتواند نيت خود را به روزۀ واجب برگرداند به تفصيلى كه در مسأله [1564 و (1565)]خواهد آمد و در هر حال اگر بعد از مغرب يادش بيايد، روزۀ مستحبى او صحيح است.
مكارم: مسأله كسى كه براى روزۀ شخص مُردهاى اجير شده، مىتواند روزۀ مستحبّى براى خودش بگيرد. كسى كه روزه قضاى ماه رمضان يا روزۀ واجب ديگرى بر ذمّه دارد جايز نيست روزه مستحبّى بگيرد و اگر فراموش كند و روزۀ مستحبى بگيرد چنانچه قبل از ظهر يادش بيايد مىتواند نيت خود را به روزه واجب برگرداند ولى اگر بعد از ظهر يادش بيايد روزه او باطل است.
[مسأله 1564 اگر غير از روزۀ ماه رمضان روزۀ معيّن ديگرى بر انسان واجب باشد]
مسأله 1564 اگر غير از روزۀ ماه رمضان روزۀ معيّن ديگرى بر انسان واجب باشد مثلاً نذر كرده باشد كه روز معينى را روزه بگيرد، چنانچه عمداً تا اذان صبح نيت نكند، روزهاش باطل است (1) ، و اگر نداند كه روزۀ آن روز بر او واجب است يا فراموش كند و پيش از ظهر يادش بيايد چنانچه كارى كه روزه را باطل مىكند، انجام نداده باشد و نيت كند (2) روزۀ او صحيح (3) وگرنه باطل مىباشد.
اين مسأله در رسالۀ آيات عظام: فاضل و بهجت نيست
(1) مكارم: ولى اگر يادش برود و پيش از ظهر يادش بيايد، مىتواند نيّت كند.