(1) زنجانى: وقت نيّت روزۀ مستحبّى تا موقعى است كه. .

(2) مكارم: وقت نيت براى روزۀ مستحبى در تمام روز نيز ادامه دارد حتى اگر مختصرى به مغرب باقى مانده باشد. .

سيستانى: مسأله كسى كه كارهايى كه روزه را باطل مى‌كند انجام نداده باشد، در هر وقت از روز نيّت روزۀ مستحبّى بكند هر چند فاصلۀ كمى تا مغرب باشد، روزۀ او صحيح است.

[مسأله 1554 كسى كه پيش از اذان صبح بدون نيت روزه خوابيده است]

مسأله 1554 كسى كه پيش از اذان صبح (1) بدون نيت روزه خوابيده است، اگر پيش از ظهر بيدار شود و نيت كند (2) ، روزه او صحيح است (3) چه روزۀ او واجب باشد چه مستحب. و اگر بعد از ظهر بيدار شود، نمى‌تواند نيت روزۀ واجب نمايد (4) .

(1) خوئى، تبريزى: در غير روزۀ ماه رمضان.

. اين مسأله در رساله آيت اللّٰه فاضل نيست

بهجت: در غير روزۀ معين واجب مثل روزه ماه مبارك رمضان. .

سيستانى: در روزه ماه رمضان و هم چنين در روزۀ واجبى كه زمانش معين است. .

(2) بهجت: در حال اختيار نيت كند. .

(3) سيستانى: و اگر بعد از ظهر بيدار شود، بايد احتياطاً بقيۀ روز را به قصد قربت مطلقه امساك كند و روزۀ آن روز را نيز قضا نمايد.

(4) گلپايگانى، صافى: ولى در واجب مضيق مثل روزۀ ماه رمضان احتياط واجب آن است كه رجاءً نيّت روزه بنمايد و آن را تمام كند و بعد هم قضاى آن را به جا آورد.

خوئى، تبريزى: و امّا در ماه رمضان اگر بى‌نيّت خوابيده باشد، اگر چه پيش از ظهر بيدار شود و نيّت كند صحّت روزه‌اش محلّ اشكال است (تبريزى: و لازم است آن روز را امساك كرده، بعد قضا نمايد) .

زنجانى: مسأله اگر عمداً در ماه رمضان بدون نيت روزه بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود، روزه‌اش باطل است ولى بايد در روز از انجام كارهايى كه روزه را باطل مى‌كند خوددارى ورزد و اگر در اثر غفلت بدون نيت روزه تا اذان صبح خواب بماند و قبل از ظهر بيدار شود، بنا بر احتياط واجب روزۀ آن روز را بگيرد و قضا نيز بنمايد و چنانچه بعد از ظهر بيدار شود، نمى‌تواند نيت روزه كند ولى بايد در بقيۀ روز از مبطلات روزه اجتناب نمايد.

مكارم: مسأله اگر در ماه رمضان نيّت را فراموش كند، چنانچه تا قبل از اذان ظهر يادش بيايد و فوراً نيّت كند و كارى را كه روزه را باطل مى‌كند انجام نداده باشد، روزه‌اش صحيح است. امّا اگر بعد از ظهر نيّت كند، صحيح نيست.

[مسأله 1555 اگر بخواهد غير روزۀ رمضان روزۀ ديگرى بگيرد]

مسأله 1555 اگر بخواهد غير روزۀ رمضان روزۀ ديگرى بگيرد بايد آن را معين نمايد (1) ، مثلاً نيت كند كه روزۀ قضا يا روزۀ نذر مى‌گيرم (2) . ولى در ماه رمضان لازم نيست نيت كند كه روزۀ ماه رمضان مى‌گيرم (3) ، بلكه اگر نداند (4) ماه رمضان است يا فراموش نمايد، و روزۀ ديگرى را نيت كند روزۀ ماه رمضان حساب مى‌شود (5) .

(1) بهجت: اگر بخواهد غير روزۀ رمضان روزۀ واجب ديگرى بگيرد، در صورتى كه آن چه بر او واجب شده است انواع متعدّدى باشد، بنا بر أقوىٰ بايد آن را معيّن نمايد. .