روزه آن است كه (1) انسان براى انجام فرمان خداوند عالم (2) از اذان صبح تا مغرب از چيزهايى كه روزه را باطل مىكند و شرح آنها بعداً گفته مىشود خوددارى نمايد (3) .
(1) مكارم: در هر سال واجب است همۀ افراد مكلّف يك ماه مبارك رمضان را به شرحى كه در مسائل آينده گفته مىشود، روزه بدارند. روزه آن است كه. .
(2) زنجانى: براى خداوند متعال. .
سيستانى: براى تذلّل و كرنش در پيشگاه خداوند عالم. .
(3) خوئى، تبريزى، سيستانى: از نُه چيزى كه بعداً گفته مىشود خوددارى نمايد.
نيّت
[مسأله 1550 لازم نيست انسان نيت روزه را از قلب خود بگذراند]
مسأله 1550 لازم نيست انسان نيت روزه را از قلب خود بگذراند يا (1) مثلاً بگويد: فردا را روزه مىگيرم (2) ، بلكه همين قدر كه (3) براى انجام فرمان خداوند عالم (4) از اذان صبح تا مغرب كارى كه روزه را باطل مىكند انجام ندهد كافى است (5) و براى آن كه يقين كند تمام اين مدت را روزه بوده، بايد مقدارى پيش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام كارى كه روزه را باطل مىكند خوددارى نمايد.
(1) بهجت: يا به زبان جارى كند. .
(2) بهجت: قربةً إلى اللّٰه. .
(3) خوئى، تبريزى: بلكه همين قدر كه بنا داشته باشد. .
(4) سيستانى: بلكه همين قدر كه بنا داشته باشد براى تذلل در پيشگاه خداوند عالم. .
(5) بهجت: بقيه مسأله ذكر نشده.
زنجانى: مسأله لازم نيست انسان نيت روزه را به زبان آورد يا از قلب خود بگذراند؛ مثلاً در قلب خود بگويد: فردا را روزه مىگيرم قربةً إلى اللّٰه، بلكه همين قدر كه با قصد براى خداوند متعال از اذان صبح تا مغرب كارى كه روزه را باطل مىكند انجام ندهد كافى است.
مكارم: مسأله روزه از عبادات است و لازم است با نيّت به جا آورده شود. در موقع نيّت، لازم نيست به زبان بگويد يا از قلب خود بگذراند، همين اندازه كه در نظرش اين باشد كه براى اطاعت فرمان خدا از اذان صبح تا مغرب كارهايى كه روزه را باطل مىكند، ترك نمايد كافى است. بايد احتياطاً كمى قبل از اذان صبح و كمى هم بعد از مغرب از انجام اين كارها خوددارى كند تا يقين حاصل كند كه تمام اين مدّت را روزه داشته است.