بنا بر احتياط واجب (2) بايد نماز آيات را بخواند و نيز اگر بگويند فلان وقت خورشيد يا ماه مى‌گيرد و فلان مقدار طول مى‌كشد و انسان به گفتۀ آنان اطمينان پيدا كند، بنا بر احتياط واجب (3) بايد به حرف آنان عمل نمايد (4) ، مثلاً اگر بگويند آفتاب فلان ساعت شروع به باز شدن مى‌كند احتياطاً بايد نماز را تا آن وقت تأخير نيندازد (5) .

اين مسأله در رساله آيت اللّٰه بهجت نيست

(1) فاضل: اگر انسان به گفتۀ منجّمين و. .

(2) و (3) -[عبارت «بنا بر احتياط واجب» در رساله آيات عظام: گلپايگانى، فاضل، صافى و سيستانى نيست]

(4) خوئى، تبريزى، سيستانى: بقيه مسأله ذكر نشده.

(5) گلپايگانى، صافى: اگر بگويند آفتاب فلان ساعت باز مى‌شود بايد نماز را تا آن وقت تأخير نيندازد.

فاضل: نبايد نماز را تا آن وقت تأخير بيندازد.

نورى: احتياطاً بايد نماز را از آن وقت تأخير نيندازد.

مكارم: مسأله اگر از گفتۀ منجّمين و اشخاصى كه از اين امور اطّلاع دارند، اطمينان پيدا كند كه خورشيد يا ماه گرفته، بايد نماز آيات را بخواند و نيز اگر بگويند فلان وقت خورشيد يا ماه مى‌گيرد و فلان مقدار طول مى‌كشد و به گفتۀ آنها اطمينان پيدا كند، بايد وقت را رعايت كند.

زنجانى: مسأله انسان از هر راهى اطمينان پيدا كند كه يكى از موجبات نماز آيات به وقوع پيوسته، بايد نماز آيات بخواند، بنا بر اين اگر انسان از گفتۀ كسانى كه از روى قاعدۀ علمى مى‌گويند فلان وقت خورشيد يا ماه گرفته، يا مى‌گيرد و فلان مقدار طول مى‌كشد، اطمينان پيدا كند، بايد به حرف آنها عمل نمايد.

[مسأله 1502 اگر بفهمد نماز آياتى كه خوانده باطل بوده]

مسأله 1502 اگر بفهمد نماز آياتى كه خوانده (1) باطل بوده، بايد دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.

اين مسأله در رساله آيات عظام: مكارم و بهجت نيست

(1) سيستانى: اگر بفهمد نماز آياتى كه براى آفتاب گرفتگى يا ماه گرفتگى خوانده. .

[مسأله 1503 اگر در وقت نماز يوميه، نماز آيات هم بر انسان واجب شود]

مسأله 1503 اگر در وقت نماز يوميه، نماز آيات هم بر انسان واجب شود، چنانچه براى هر دو نماز وقت دارد (1) ، هر كدام را اول بخواند اشكال ندارد. و اگر وقت يكى از آن دو تنگ باشد (2) ، بايد (3) اول آن را بخواند و اگر وقت هر دو تنگ باشد، بايد اول نماز يوميه را بخواند.

(1) زنجانى: و خواندن هيچ يك از آنها فوريت ندارد. .

(2) زنجانى: يا خواندن آن فوريت داشته باشد مانند نماز آيات به جهت زلزله. .

(3) [كلمۀ «بايد» در رساله آيات عظام: خوئى و تبريزى نيست]

[مسأله 1504 اگر در بين نماز يوميه بفهمد كه وقت نماز آيات تنگ است]

مسأله 1504 اگر در بين نماز يوميه بفهمد كه وقت نماز آيات تنگ است (1) ، چنانچه وقت نماز يوميه هم تنگ باشد، بايد آن را تمام كند بعد نماز آيات را بخواند (2) . و اگر وقت نماز يوميه تنگ نباشد، بايد (3) آن را بشكند و اول نماز آيات، بعد نماز يوميه را به جا آورد.

(1) زنجانى: يا نماز آيات فورى بر عهدۀ اوست. .