[س 554 اقامۀ نماز جماعت دوم]

س س 554: آيا اقامۀ نماز جماعت دوم در نزديكى مكانى كه نماز جماعت در آن جا با حضور تعداد زيادى از نمازگزاران اقامه مى‌شود، و صداى اذان و اقامۀ آن شنيده مى‌شود، صحيح است؟ ج: اقامۀ نماز جماعت دوم اشكال ندارد، ولى مناسب است كه مؤمنين در يك مكان اجتماع كرده و همگى در يك نماز جماعت شركت كنند تا بر عظمت مراسم دينى نماز جماعت افزوده شود.

[س 555 بعضى از اشخاص هنگام برپايى نماز جماعت]

س 555: بعضى از اشخاص هنگام برپايى نماز جماعت، اقدام به خواندن نماز فرادى مى‌كنند، اين كار چه حكمى دارد؟ ج: اين عمل اگر تضعيف نماز جماعت و اهانت و بى‌احترامى به امام جماعتى كه مردم اعتماد به عدالت او دارند، محسوب شود، جايز نيست.

[س 556 در محله‌اى چند مسجد وجود دارد]

س 556: در محله‌اى چند مسجد وجود دارد كه در همۀ آنها نماز جماعت اقامه مى‌شود، خانه‌اى بين دو مسجد واقع شده كه فاصله آن از يك مسجد ده خانه و از ديگرى دو خانه است، در اين خانه هم نماز جماعت اقامه مى‌شود، اين نماز جماعت چه حكمى دارد؟ ج: سزاوار است كه اقامۀ نماز جماعت وسيلۀ وحدت و انس باشد، نه اين كه باعث ايجاد جو اختلاف و تفرقه گردد، در هر صورت اقامۀ نماز جماعت در خانۀ مجاور مسجد، اگر باعث اختلاف و پراكندگى نگردد، اشكال ندارد.

[س 557 آيا جايز است شخصى بدون اجازۀ امام جماعت راتب مسجد]

س 557: آيا جايز است شخصى بدون اجازۀ امام جماعت راتب مسجد كه مورد تأييد مركز ادارۀ امور مساجد است، در آن مسجد نماز جماعت اقامه كند؟ ج: اقامۀ نماز جماعت متوقف بر اجازۀ امام جماعت راتب مسجد نيست، ولى بهتر است كسى مزاحم امام جماعت راتب مسجد هنگام حضور وى در آن مسجد براى اقامۀ نماز جماعت نشود، و حتى اگر ايجاد مزاحمت براى او موجب برانگيخته شدن فتنه و مانند آن شود، حرام است.

[س 558 اگر گاهى امام جماعت سخنى بگويد]

س 558: اگر گاهى امام جماعت سخنى بگويد و يا مزاحى كند كه خوشايند و مناسب شأن عالم دينى نباشد، آيا با اين كار از عدالت ساقط مى‌شود؟ ج: اگر مخالف شرع نباشد، ضررى به عدالت نمى‌زند.

[س 559 اقتدا به امام جماعت بدون شناخت]

س 559: آيا اقتدا به امام جماعت بدون شناخت واقعى او جايز است؟ ج: اگر عدالت او نزد مأموم به هر طريقى ثابت باشد، اقتدا به او جايز و نماز جماعت صحيح است.

[س 560 اگر شخصى اعتقاد به عدالت و تقواى فردى داشته باشد]

س 560: اگر شخصى اعتقاد به عدالت و تقواى فردى داشته باشد و در همان زمان معتقد باشد كه شخص مزبور در مواردى به او ظلم كرده است، آيا مى‌تواند او را به طور كلى عادل بداند؟ ج: تا براى او احراز نشود كه عمل آن امام جماعت كه او آن را ظلم مى‌شمارد، با علم و اختيار و بدون مجوز شرعى بوده، مجاز نيست كه حكم به فسق او نمايد.

[س 561: آيا اقتدا به امام جماعتى كه مى‌تواند امر به معروف و نهى از منكر كند]

س 561: آيا اقتدا به امام جماعتى كه مى‌تواند امر به معروف و نهى از منكر كند، ولى انجام نمى‌دهد، جايز است؟