(2) بهجت: اگر در ركعت دوّم اقتدا كند، مستحب است قنوت و تشهد را با امام بخواند و احتياط مستحب آن است كه موقع خواندن تشهّد، به حال تجافى بنشيند، يعنى. .

(3) زنجانى: بايد بعد از تشهد با امام برخيزد و حمد را بخواند و اگر براى سوره وقت ندارد، آن را نخواند. .

(4) گلپايگانى، صافى: در ركوع خود را به امام برساند و اگر درك ركوع هم نمى‌كند، احتياط واجب آن است كه حمد را تمام كند و در سجده خود را به امام برساند؛ ولى اگر در سجده به امام برسد، بهتر است كه نماز را دوباره بخواند.

خوئى، تبريزى: در ركوع خود را به امام برساند و اگر در ركوع به امام نرسد، بنا بر احتياط واجب قصد انفراد نمايد.

زنجانى: در ركوع خود را به امام برساند و اگر در ركوع به امام نرسد، در سجده خود را به امام برساند و ظاهراً كافى است.

سيستانى: در ركوع خود را به امام برساند و اگر براى تمام حمد وقت ندارد، مى‌تواند حمد را قطع كند و با امام به ركوع رود ولى احتياط مستحب در اين صورت آن است كه نماز را به نيّت فرادىٰ تمام كند.

بهجت: در ركوع خود را به امام برساند و چنانچه طورى است كه اگر بخواهد حمد را بخواند و يا تمام كند به ركوع امام نمى‌رسد أظهر تمام كردن حمد است، اگر چه احتياط در قصد فرادىٰ است.

مكارم: در ركوع خود را به امام برساند. [پايان مسأله]

(5) اراكى، فاضل: بقيه مسأله ذكر نشده.

[مسأله 1440 اگر موقعى كه امام در ركعت دوّم نماز چهار ركعتى است اقتدا كند]

مسأله 1440 اگر موقعى كه امام در ركعت دوّم نماز چهار ركعتى است اقتدا كند، بايد در ركعت دوّم نمازش كه ركعت سوّم امام است بعد از دو سجده بنشيند و تشهد را به مقدار واجب بخواند و برخيزد و چنانچه براى گفتن سه مرتبه تسبيحات وقت ندارد، يك مرتبه بگويد و در ركوع يا سجده خود را به امام برساند (1) .

(1) بهجت: و اگر يك مرتبه تسبيحات را هم وقت ندارد، كمتر از آن بگويد و به ركوع امام برسد و اگر اصلاً وقت ندارد، قريب است كه هيچ ذكر نگويد و با امام ركوع كند، اگر چه احتياط در قصد انفراد و اتمام است.

خوئى، تبريزى، سيستانى، مكارم: بايد يك مرتبه بگويد و در ركوع خود را به امام برساند.

زنجانى: در ركوع خود را به امام برساند. و اگر در ركوع به امام نرسد، در سجده خود را به امام برساند.

[مسأله 1441 اگر امام در ركعت سوم يا چهارم باشد]

مسأله 1441 اگر امام در ركعت سوم يا چهارم باشد و مأموم بداند كه اگر اقتدا كند و حمد را بخواند به ركوع امام نمى‌رسد، بنا بر احتياط واجب بايد (1) صبر كند تا امام به ركوع رود، بعد اقتدا نمايد.

(1) زنجانى: بنا بر احتياط. .

بهجت: رجوع كنيد به ذيل مسأله 1442.