(1) خوئى: چنانچه مقدار معتنىٰ بهى از ايّام سال را در راه باشد. .

تبريزى: چنانچه چند ماه از سال را در راه باشد. .

[مسأله 1310 كسى كه در مقدارى از سال شغلش مسافرت است]

مسأله 1310 كسى كه در مقدارى از سال شغلش مسافرت است، مثل شوفرى كه فقط در تابستان يا زمستان اتومبيل خود را كرايه مى‌دهد، بايد در سفرى كه مشغول به كارش هست نماز را تمام بخواند (1) و احتياط مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند.

(1) مكارم: بقيه مسأله ذكر نشده.

تبريزى: بايد در آن سفر نماز را تمام بخواند. [پايان مسأله]

خوئى، سيستانى: بايد در آن سفر نماز را تمام بخواند. .

گلپايگانى، صافى: بايد در سفرى كه براى شغلش مى‌رود نماز را تمام بخواند. .

فاضل: بايد در زمانى كه اشتغال به سفر دارد نماز را تمام بخواند. .

بهجت: اگر به او راننده گفته مى‌شود بايد نماز را تمام بخواند. .

زنجانى: مسأله كسى كه فقط در مقدارى از سال شغلش مسافرت است؛ مانند راننده‌اى كه فقط در تابستان يا زمستان مسافران را جابجا مى‌كند، بايد در آن سفر نماز را تمام بخواند، و احتياط مستحب آن است كه شكسته نيز بخواند، ولى اگر مدت سفر او كم باشد به قدرى كه عرفاً به او كثير السفر نگويند؛ مانند حمله‌دارى كه سالى يك بار حجّاج را به مكه مى‌برد، بايد نماز را شكسته بخواند.

مسائل اختصاصى

بهجت: مسأله 1064 در كثير السّفر لازم نيست كه انسان سفرهاى متعدّد داشته باشد بلكه يك سفر طولانى كه بيشتر سال را فرا گيرد مثل سفرهاى متعدّد است؛ پس همين كه بگويند فلانى راننده است و يا شغلش سفر است اگر چه در يك سفر طولانى و بدون تكرار و تعدّد باشد كافى است.

سيستانى: مسأله 1296 در صدق عنوان راننده و مانند آن معتبر است كه تصميم بر ادامۀ رانندگى داشته باشد و زمان استراحتش بيش از مقدار معمول رانندگان طولانى نباشد پس كسى كه مثلاً در هفته يك روز سفر مى‌رود، راننده بر او صدق نمى‌كند و اما عنوان كثير السفر صدق مى‌كند بر كسى كه حد اقل در هفته سه روز يا در ماه ده روز در مسافرت باشد و تصميم بر ادامۀ اين وضع براى حد اقل شش ماه در سال و يا سه ماه در دو سال به بالا داشته باشد (البته در ماه اوّل بايد احتياطاً جمع كند) ، ولى عنوان كثير السفر صدق نمى‌كند بر كسى كه در هفته يك روز در سفر است و اگر در هفته دو روز در سفر باشد بنا بر احتياط واجب هم شكسته بخواند هم تمام.

[مسأله 1311 راننده و دوره گردى كه در دو سه فرسخى شهر رفت و آمد مى‌كند]

مسأله 1311 راننده و دوره گردى كه در دو سه فرسخى شهر رفت و آمد مى‌كند، چنانچه اتفاقاً سفر هشت فرسخى برود (1) ، بايد نماز را شكسته بخواند.

(1) بهجت: ولى اين سفر جزء شغل او باشد، بايد نماز را تمام بخواند.

مكارم: مسأله كسى كه شغلش رانندگى داخل شهرهاست اگر اتّفاقاً به سفر خارج از شهر برود و هشت فرسخ و بيشتر باشد نمازش شكسته است، امّا كسى كه هم رانندگى داخل شهر مى‌كند و هم رانندۀ بيابانى است وقتى به خارج شهر مى‌رود، نماز را بايد تمام بخواند.