خوئى، تبريزى: مسأله اگر رفتن و برگشتن هشت فرسخ باشد اگر چه روزى كه مى‌رود همان روز يا شب آن برنگردد بايد نماز را شكسته بخواند اگر چه بهتر آن است كه تمام نيز بخواند.

زنجانى: يا شب آن برنگردد، بايد نماز را شكسته بخواند؛ اگر چه احتياط مستحب آن است كه تمام نيز بخواند.

سيستانى: ولى بهتر آن است كه در اين صورت احتياط كرده تمام را نيز بخواند.

بهجت: مسأله اگر مجموع رفت و برگشت هشت فرسخ باشد ولى همان روز كه رفته، نمى‌خواهد برگردد مى‌تواند نماز را شكسته و يا تمام بخواند و روزه را بگيرد يا افطار كند؛ ولى احتياط در اين است كه نماز را شكسته بخواند و روزه را افطار نمايد؛ ولى اگر رفت و برگشت، به تنهايى هشت فرسخ يا بيشتر باشد و در بين راه و مقصد، قصد ماندن ده روز نكرده باشد، بايد نماز را شكسته بخواند و روزه را افطار نمايد.

[مسأله 1274 اگر سفر، مختصرى از هشت فرسخ كمتر باشد]

مسأله 1274 اگر سفر، مختصرى از هشت فرسخ كمتر باشد، يا انسان نداند كه سفر او هشت فرسخ است يا نه، نبايد نماز را شكسته بخواند و چنانچه شك كند كه سفر او هشت فرسخ است يا نه (1) ، در صورتى كه تحقيق كردن برايش مشقت دارد (2) ، بايد نمازش را تمام بخواند (3) و اگر مشقت ندارد (4) بنا بر احتياط واجب بايد تحقيق كند كه اگر دو عادل بگويند، يا بين مردم معروف باشد كه سفر او هشت فرسخ است نماز را شكسته بخواند (5) .

(1) اراكى: بايد نمازش را تمام بخواند و تحقيق لازم نيست مگر آن كه به راحتى بتواند مقدار مسافت را بفهمد.

(2) فاضل: مشقتى دارد كه معمولاً تحمل نمى‌شود. .

(3) خوئى، تبريزى، سيستانى، زنجانى: تحقيق كردن برايش لازم نيست و بايد نمازش را تمام بخواند.

(4) فاضل: اگر مشقّت (به معنايى كه گفته شد) ندارد. .

(5) فاضل: و يا نمازش را احتياطاً هم شكسته و هم تمام بخواند.

بهجت: رجوع كنيد به ذيل مسأله 1275.

مكارم: مسأله اگر شك دارد سفر او هشت فرسخ است يا نه، نبايد نماز را شكسته بخواند، ولى در صورت شك بايد از كسانى كه به آن راه آشنا هستند تحقيق كند، مگر اين كه مشقّت زيادى داشته باشد.

[مسأله 1275 اگر يك عادل خبر دهد كه سفر انسان هشت فرسخ است]

مسأله 1275 اگر يك عادل (1) خبر دهد كه سفر انسان هشت فرسخ است (2) بنا بر احتياط واجب بايد نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند و روزه بگيرد و قضاى آن را هم به جا آورد.

(1) خوئى، سيستانى، نورى: اگر يك عادل يا شخص موثقى. .

تبريزى: اگر دو عادل يا شخص موثقى. .

(2) خوئى، تبريزى، نورى: بايد نماز را شكسته بخواند.

سيستانى: و انسان به گفتۀ او اطمينان پيدا كند بايد نماز را شكسته بخواند.

فاضل: ظاهر اين است كه با خبر عادل واحد، سفر هشت فرسخ ثابت نمى‌شود و بايد نماز را تمام بخواند و أحوط آن است كه هم شكسته و هم تمام (جمع) بخواند.