گلپايگانى، فاضل، صافى، نورى: بايد هر دو را قضا نمايد و هر كدام را اوّل به جا آورد اشكال ندارد.

مكارم: مسأله اگر مى‌داند يكى را فراموش كرده اما نمى‌داند كداميك بوده، هر دو را قضا كند و هر كدام را اول به جا آورد مانعى ندارد.

زنجانى: مسأله اگر مى‌داند كه يكى از سجده يا تشهد را فراموش كرده و نمى‌داند كدام يك بوده، بايد سجده را قضا نمايد و دو سجده سهو به جا آورد كه تشهد نيز اگر فوت شده باشد در ضمن آن قضا شده است و هر كدام را اول به جا آورد اشكالى ندارد.

[مسأله 1259 اگر شك دارد كه سجده يا تشهد را فراموش كرده]

مسأله 1259 اگر شك دارد كه سجده يا تشهد را فراموش كرده يا نه، واجب نيست قضا نمايد (1) .

اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

(1) خوئى، تبريزى، سيستانى، زنجانى: واجب نيست قضا يا سجدۀ سهو نمايد.

[مسأله 1260 اگر بداند سجده يا تشهد را فراموش كرده]

مسأله 1260 اگر بداند سجده يا تشهد را فراموش كرده و شك كند كه پيش از ركوع ركعت بعد به جا آورده يا نه، احتياط واجب آن است كه آن را قضا نمايد (1) .

اين مسأله در رسالۀ آيات عظام: بهجت و مكارم نيست

(1) گلپايگانى: احتياط مستحب آن است كه آن را قضا نمايد.

زنجانى: بايد آن را قضا نمايد.

سيستانى: مسأله اگر بداند سجده را فراموش كرده و شك كند كه پيش از ركوع ركعت بعد يادش آمده و به جا آورده يا نه، احتياط مستحب آن است كه آن را قضا نمايد.

[مسأله 1261 كسى كه بايد سجده يا تشهد را قضا نمايد]

مسأله 1261 كسى كه بايد سجده يا تشهد را قضا نمايد، اگر براى كار ديگرى هم سجدۀ سهو بر او واجب شود، بايد (1) بعد از نماز، سجده يا تشهد را قضا نمايد، بعد سجدۀ سهو را به جا آورد (2) .

اين مسأله، در رسالۀ آيات عظام: فاضل و بهجت نيست

(1) گلپايگانى، صافى: بنا بر احتياط لازم بايد. .

(2) زنجانى: بنا بر احتياط اين سجده سهو را پس از قضاى سجده يا قضاى تشهدى كه در ضمن سجده سهو آورده مى‌شود، به جا آورد.

سيستانى: مسأله كسى كه بايد سجده را قضا نمايد، اگر براى كارى سجدۀ سهو بر او واجب شود، بايد بنا بر احتياط واجب بعد از نماز اوّل سجده را قضا نمايد، بعد سجدۀ سهو را به جا آورد.

[مسأله 1262 اگر شك دارد كه بعد از نماز، قضاى سجده يا تشهد فراموش شده]

مسأله 1262 اگر شك دارد كه بعد از نماز، قضاى سجده يا تشهد فراموش شده (1) را به جا آورده يا نه (2) ، چنانچه وقت نماز نگذشته، بايد سجده يا تشهد را قضا نمايد (3) و اگر وقت نماز هم گذشته، بنا بر احتياط واجب بايد سجده يا تشهد را قضا نمايد (4) .

(1) سيستانى: قضاى سجدۀ فراموش شده.

. اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

(2) زنجانى: بايد آن را به جا آورد، هر چند وقت نماز گذشته باشد.

(3) اراكى: بلكه احتياط مستحب است اگر وقت نماز هم گذشته سجده يا تشهّد را قضا نمايد.

خوئى، گلپايگانى، تبريزى، صافى: و اگر وقت نماز گذشته قضاى آن مستحب است.