تبريزى: و بعد از خواندن تشهد سلام دهد و اگر در سجده عوض ذكر سابق بگويد: « بسم اللّٰه و باللّٰه اللّٰهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد» كافى است.

نورى: و بعد از خواندن تشهد سلام دهد.

سيستانى: و احتياط مستحب آن است كه در آن ذكر بگويد و بهتر آن است كه بگويد: «بسم اللّٰه و باللّٰه السّلام عليك أيّها النّبيّ و رحمة اللّٰه و بركاته» بعد بايد بنشيند و دوباره به سجده رود و ذكرى را كه گفته شد بگويد و بنشيند و بعد از تشهّد بگويد: «السّلام عليكم» و أولى اين است: «و رحمة اللّٰه و بركاته» را اضافه كند.

مكارم: و مى‌گويد: «بسم اللّٰه و باللّٰه السّلام عليك أيّها النّبيّ و رحمة اللّٰه و بركاته» ، سپس سر از سجده برمى‌دارد و مى‌نشيند، دوباره به سجده مى‌رود و همان ذكر را مى‌گويد و بعد از آن كه سر از سجده برداشت تشهّد مى‌خواند و سلام مى‌دهد و احتياط آن است كه در تشهّد به مقدار واجب اكتفا كند و تنها به سلام آخر قناعت نمايد. [و]سجده سهو بايد رو به قبله، و با حالت وضو و طهارت باشد و پيشانى را نيز بر چيزى گذارد كه سجدۀ نماز بر آن جايز است.

زنجانى: و دو دست و دو زانو و سر دو انگشت بزرگ پاها را بر زمين بگذارد؛ و نهادن پشت دست كفايت نمى‌كند؛ و بنا بر احتياط واجب بايد انگشتان دست نيز روى زمين قرار گيرد و بنا بر احتياط رعايت وضو و قبله و ستر عورت را بكند و ذكرى را كه لازم است بگويد. ذكر سجده سهو به گونه‌هاى مختلفى در روايات آمده و چنانچه بگويد «بِسْمِ اللّٰهِ وَ بِاللّٰهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْنَبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَكٰاتُهُ» و نيز بگويد: «وَ السَّلاٰمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَبٖىُّ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَكٰاتُهُ» ، حتماً عمل به وظيفه نموده است، بعد بايد بنشيند و دوباره به سجده رود و ذكر را بگويد و بنشيند و بعد از خواندن تشهد بگويد: «اَلسّلاٰمُ عَلَيْكُمْ» ، و بهتر اين است كه «وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَكٰاتُهُ» را هم اضافه كند.

(3) بهجت: و بنا بر احتياط واجب، به نحو مأثور بگويد: . .

(4) اراكى: و يا بگويد: . .

فاضل: ولى بنا بر احتياط بهتر است بگويد: . .

(5) [كلمۀ «بايد» در رساله آيت اللّٰه فاضل نيست]

(6) بهجت: و بنا بر اظهر وقتى سر از سجده برداشت تشهد بخواند سپس سلام بدهد.

مسأله اختصاصى

بهجت: مسأله 1020 آن چه در سجدۀ نماز واجب است، از قبيل گذاشتن مواضع هفتگانه بر زمين، گذاشتن پيشانى بر چيزى كه سجده بر آن صحيح است، نشستن بين دو سجده و طمأنينه در آنها، طهارت، پوشش و رو به قبله بودن، بنا بر احوط بايد در سجدۀ سهو رعايت شود.

قضاى سجده و تشهد فراموش شده

[مسأله 1251 سجده و تشهدى را كه انسان فراموش كرده]

مسأله 1251 سجده و تشهدى (1) را كه انسان فراموش كرده و بعد از نماز قضاى آن را به جا مى‌آورد، بايد تمام شرايط نماز مانند (2) پاك بودن بدن و لباس و رو به قبله بودن و شرطهاى ديگر را داشته باشد (3) .

(1) سيستانى: سجده‌اى. .

(2) زنجانى: مانند طهارت از حَدَث و. .

(3) مكارم: و بايد بلا فاصله بعد از نماز انجام دهد.