بهجت: مسأله 877 اگر موضعى كه پيشانى بر آن گذاشته مى‌شود نجس باشد و حالت سرايت هم نداشته باشد ولى قسمتى از آن به مقدارى كه براى سجده لازم است پاك باشد، سجده بر آن كفايت مى‌كند.

[مسأله 1066 اگر در پيشانى دمل و مانند آن باشد]

مسأله 1066 اگر در پيشانى دمل و مانند آن باشد، چنانچه ممكن است بايد با جاى سالم پيشانى سجده كند و اگر ممكن نيست بايد زمين را گود كند و دمل را در گودال و جاى سالم را به مقدارى كه براى سجده كافى باشد بر زمين بگذارد.

مكارم: مسأله هر گاه در پيشانى دمل و مانند آن باشد و نتواند آن را بر مهر و مانند آن بگذارد مى‌تواند مهر را در كنار پيشانى يا در هر دو طرف قرار دهد و مهر را در هر دو طرف آن قدر از زمين بلند كند كه دمل در وسط آن قرار گيرد به شرط اين كه از چهار انگشت بسته بلندتر نباشد و هر گاه دمل يا زخم تمام پيشانى را گرفته باشد بايد به يكى از دو طرف بيرون پيشانى سجده كند و اگر ممكن نيست چانه را بر مهر مى‌گذارد و اگر آن هم ممكن نيست هر جاى از صورت كه ممكن شود بر مهر بگذارد و اگر به هيچ جاى از صورت ممكن نشود بايد به اندازه‌اى كه مى‌تواند خم شود.

زنجانى: مسأله اگر در پيشانى دمل و مانند آن باشد، كه نتواند با آن سجده كند بايد با جاى سالم پيشانى سجده كند؛ و لو به اين شكل كه مهر بلندى بردارد و دمل را در كنار مهر قرار داده با قسمت سالم پيشانى سجده كند، يا زمين را گود كند و دمل را در گودال و جاى سالم پيشانى را بر زمين بگذارد.

سيستانى: مسأله اگر در پيشانى دمل يا زخم و مانند آن باشد كه نتواند آن را هر چند بدون فشار بر زمين بگذارد چنانچه آن دمل مثلاً همه پيشانى را فرا نگرفته باشد بايد با جاى سالم پيشانى سجده كند و اگر سجده كردن با جاى سالم پيشانى توقّف بر آن داشته باشد كه زمين را گود كند و دمل را در گودال و جاى سالم را به مقدارى كه براى سجده كافى باشد بر زمين بگذارد بايد اين كار را انجام دهد (منظور از پيشانى در اوّل فصل سجود [مسأله 1045]ذكر شد) .

[مسأله 1067 اگر دمل يا زخم تمام پيشانى را گرفته باشد]

مسأله 1067 اگر دمل يا زخم تمام پيشانى را گرفته باشد بايد به يكى از دو طرف پيشانى سجده كند (1) و اگر ممكن نيست به چانه و اگر به چانه هم ممكن نيست بايد (2) به هر جاى از صورت كه ممكن است سجده كند (3) و اگر به هيچ جاى از صورت ممكن نيست (4) بايد با جلو سر سجده نمايد.

(1) بهجت: و احتياط در اين است كه اگر طرف راست ممكن است آن را برطرف چپ پيشانى مقدّم بدارد و اگر ممكن نيست به چانه و اگر به چانه هم ممكن نيست بايد با سر اشاره كند و اگر آن هم نشد با بستن و باز كردن چشمها سجده را انجام مى‌دهد.

زنجانى: و بنا بر احتياط مستحب طرف راست را مقدم بدارد و اگر نتواند، بر ابرو سجده كند و بنا بر احتياط واجب ابروى راست را مقدم بدارد و اگر نمى‌تواند، به چانه سجده نمايد و اگر ممكن نيست، بايد براى سجده كردن اشاره كند.

(2) فاضل: بنا بر احتياط واجب بايد. .

(3) گلپايگانى، صافى: رجاءً سجده كند. .