مكارم: مسأله ميان اذان و اقامه بايد زياد فاصله ندهد و اگر فاصله به قدرى باشد كه اقامه مربوط به آن اذان حساب نشود، دوباره بگويد و هم چنين ميان اذان و اقامه با نماز نبايد زياد فاصله شود و الاّ اذان و اقامه را اعاده نمايد.

[مسأله 934 اذان و اقامه بايد به عربى صحيح گفته شود]

مسأله 934 اذان و اقامه بايد (1) به عربى صحيح گفته شود (2) پس اگر به عربى غلط بگويد (3) ، يا به جاى حرفى حرف ديگر بگويد، يا مثلاً ترجمۀ آنها را به فارسى (4) بگويد صحيح نيست.

(1) بهجت: بايد بنا بر احتياط. .

(2) بهجت: بلكه لُزوم آن خالى از وجه نيست. .

(3) مكارم: يا ترجمۀ آنها را به فارسى يا زبان ديگر بگويد صحيح نيست.

بهجت: اگر چه معنى را تغيير ندهد. .

(4) فاضل: يا زبان ديگر. .

[مسأله 935 اذان و اقامه بايد بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود]

مسأله 935 اذان و اقامه بايد بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود و اگر عمداً يا از روى فراموشى پيش از وقت بگويد باطل است (1) .

(1) سيستانى: مگر در صورتى كه اگر وقت در ميان نماز داخل شود، حكم به صحّت آن نماز مى‌شود كه در مسأله [744]بيان آن گذشت.

بهجت: مگر براى اين كه مردم مهيّا براى نماز شوند و يا كارهاى خود را رها كنند كه بعيد نيست يك اذان قبلاً گفته شود اگر مردم را به اشتباه نيندازد و بعد اذان ديگرى براى نماز گفته شود.

مكارم: مسأله اذان و اقامه را قبل از داخل شدن وقت نماز نمى‌توان گفت و اگر بگويد باطل است.

مسأله اختصاصى

بهجت: مسأله 770 اگر كسى اذان و اقامه را فراموش كرد و بعد از ركوع يادش آمد؛ براى درك آنها نمى‌تواند نماز را قطع كند؛ ولى اگر قبل از ركوع يادش آمد، مستحب است به قصد تحصيل ثواب اذان و اقامه نماز را قطع كند و بعد از اذان و اقامه نماز را از سر بگيرد، و اگر فقط اذان را به تنهايى فراموش كرده بنا بر أظهر قطع نماز جايز نيست، و اگر فقط اقامه را فراموش كرده، جواز قطع نماز خالى از وجه نيست، اگر چه خلاف احتياط است.

[مسأله 936 اگر پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته]

مسأله 936 اگر پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته يا نه بايد اذان را بگويد، ولى اگر مشغول اقامه شود و شك كند كه اذان گفته يا نه، گفتن اذان لازم نيست.

[مسأله 937 اگر در بين اذان يا اقامه]

مسأله 937 اگر در بين اذان يا اقامه پيش از آن كه قسمتى را بگويد شك كند كه قسمت پيش از آن را گفته يا نه، بايد قسمتى را كه در گفتن آن شك كرده بگويد، ولى اگر در حال گفتن قسمتى از اذان يا اقامه شك كند كه آن چه پيش از آن است گفته يا نه، گفتن آن لازم نيست. (1)

(1) بهجت: شك كند جملۀ قبلى را گفته يا نه، بعيد نيست گفتن آن لازم نباشد.

مكارم: مسأله اگر در جمله‌هاى اذان و اقامه شك كند، احتياط آن است كه برگردد و به جا آورد.

[مسأله 938 مستحب است انسان در موقع گفتن اذان، رو به قبله بايستد]

مسأله 938 مستحب است انسان در موقع گفتن اذان، رو به قبله بايستد و با وضو يا