(3) سيستانى: كسى كه در وسعت وقت، مشغول نماز است، اگر در بين نماز ملتفت شود كه بدن يا لباسش نجس شده و احتمال دهد كه بعد از شروع در نماز نجس شده باشد. .

(4) [كلمۀ «بايد» در رسالۀ آيات عظام: خوئى، سيستانى و تبريزى نيست]

(5) فاضل: و نماز را ادامه دهد. .

(6) سيستانى: بايد بنا بر احتياط لازم نماز را دوباره با لباس پاك بخواند.

(7) بهجت: و همين حكم در مورد كسى كه در بين نماز فهميد كه قبلاً بدن يا لباسش نجس شده است ولى تا به حال نمى‌دانسته، در مورد بقيۀ نماز كه مى‌خواهد بخواند، بنا بر أظهر جارى است.

مكارم: مسأله هر گاه كسى مشغول نماز است و در وسط نماز لباس يا بدن او نجس شود يا بفهمد لباس يا بدن او نجس شده است امّا نداند همان موقع نجس شده يا از قبل نجس بوده، چنانچه آب در دسترس اوست و آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن آن نماز را به هم نمى‌زند بايد همان موقع آن را آب بكشد يا عوض كند سپس نماز را ادامه دهد و اگر ممكن نيست بايد نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند و اين در صورتى است كه وقت تنگ نباشد و الاّ با همان حال نماز مى‌خواند و صحيح است.

[مسأله 805 كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است]

مسأله 805 كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است اگر در بين نماز لباس او نجس شود و پيش از آن كه چيزى از نماز را با نجاست بخواند بفهمد كه نجس شده، يا بفهمد كه لباس او نجس است (1) و شك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده (2) در صورتى كه آب كشيدن يا عوض كردن يا بيرون آوردن لباس، نماز را به هم نمى‌زند و مى‌تواند لباس را بيرون آورد، بايد لباس را آب بكشد يا عوض كند، يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده، لباس را بيرون آورد و نماز را تمام كند، اما اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمى‌تواند آب بكشد (3) يا عوض كند (4) بايد لباس را بيرون آورد (5) و به دستورى كه براى برهنگان گفته شد نماز را تمام كند. ولى چنانچه طورى است كه اگر لباس را آب بكشد يا عوض كند، نماز به هم مى‌خورد و به واسطۀ سرما و مانند آن نمى‌تواند لباس را بيرون آورد، بايد با همان حال نماز را تمام كند و نمازش صحيح است.

(1) فاضل: پيش از آن كه چيزى از نماز را با لباس نجس بخواند بفهمد كه لباس او نجس است. .

(2) سيستانى: كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است، اگر در بين نماز ملتفت شود كه لباسش نجس شده و احتمال دهد كه پس از شروع در نماز نجس شده باشد. .

(3) زنجانى: اگر به جهتى؛ مثل سرما، نمى‌تواند لباس را بيرون آورد يا لباس به غير منى نجس شده باشد، بايد با همان لباس نماز بخواند و به احتياط واجب نماز را در لباس پاك نيز قضا كند، و اگر مى‌تواند لباس را بيرون آورد و لباس به منى نجس شده، لباس را بيرون آورده و به دستورى كه براى برهنگان در مسأله [797]گفته شد، عمل كند.

(4) اراكى: و وقت نماز به قدرى تنگ است كه اگر نماز را بشكند حتّى يك ركعت از نماز را هم نمى‌تواند در وقت بخواند، بايد با همان حال نماز را تمام كند و نمازش صحيح است.