احكام نماز

[بعضى از احكام نماز از رساله حضرت امام]

نماز مهمترين اعمال دينى است كه اگر قبول درگاه خداوند عالم شود، عبادتهاى ديگر هم قبول مى‌شود و اگر پذيرفته نشود اعمال ديگر هم قبول نمى‌شود. و همان طور كه اگر انسان شبانه روزى پنج نوبت در نهر آبى شستشو كند، چرك در بدنش نمى‌ماند نمازهاى پنجگانه هم انسان را از گناهان پاك مى‌كند. و سزاوار است كه انسان نماز را در اوّل وقت بخواند و كسى كه نماز را پست و سبك شمارد، مانند كسى است كه نماز نمى‌خواند، پيغمبر اكرم صلى اللّٰه عليه و آله و سلم فرمود: «كسى كه به نماز اهميّت ندهد و آن را سبك شمارد سزاوار عذاب آخرت است.» روزى حضرت در مسجد تشريف داشتند مردى وارد و مشغول نماز شد و ركوع و سجودش را كاملاً به جا نياورد، حضرت فرمودند: «اگر اين مرد در حالى كه نمازش اين طور است از دنيا برود، به دين من از دنيا نرفته است» پس انسان بايد مواظب باشد كه به عجله و شتاب‌زدگى نماز نخواند و در حال نماز به ياد خدا و با خضوع و خشوع و وقار باشد و متوجه باشد كه با چه كسى سخن مى‌گويد و خود را در مقابل عظمت و بزرگى خداوند عالم بسيار پست و ناچيز ببيند و اگر انسان در موقع نماز كاملاً به اين مطلب توجه كند، از خود بى‌خبر مى‌شود، چنانچه در حال نماز تير را از پاى مبارك امير المؤمنين عليه السلام بيرون كشيدند و آن حضرت متوجه نشدند. و نيز بايد نمازگزار توبه و استغفار نمايد و گناهانى كه مانع قبول شدن نماز است، مانند حسد، كبر، غيبت، خوردن حرام، آشاميدن مسكرات و ندادن خمس و زكات بلكه هر معصيتى را ترك كند. و هم چنين سزاوار است كارهايى كه ثواب نماز را كم مى‌كند به جا نياورد، مثلاً در حال خواب‌آلودگى و خوددارى از بول به نماز نايستد و در موقع نماز به آسمان نگاه نكند و نيز كارهايى كه ثواب نماز را زياد مى‌كند به جا آورد، مثلاً انگشترى عقيق به دست كند و لباس پاكيزه به پوشد و شانه و مسواك كند و خود را خوشبو نمايد.

مكارم: نماز رابطۀ انسان با خداست و مايۀ صفاى روح و پاكى دل و پيدايش روح تقوى و تربيت انسان و پرهيز از گناهان است، نماز مهمترين عبادات است كه طبق روايات اگر قبول درگاه خدا شود، عبادات ديگر نيز قبول خواهد شد و اگر قبول نگردد، اعمال ديگر نيز قبول