[س 21 مجتهدى كه جامع شرايطِ فتوا و مرجعيت است]

س 21: از چه كسى بايد تقليد كنيم؟ ج: از مجتهدى كه جامع شرايطِ فتوا و مرجعيت است، و بنا بر احتياط بايد اعلم هم باشد.

[س 22 تقليد ابتدائى از ميّت]

س 22: آيا تقليد ابتدائى از ميّت جايز است؟ در تقليد ابتدائى، احتياط در تقليد از مجتهد زنده و اعلم نبايد ترك شود.

[س 23 تقليد ابتدائى از مجتهد ميّت]

س 23: آيا تقليد ابتدائى از مجتهد ميّت، متوقف بر تقليد از مجتهد زنده است؟ ج: تقليد ابتدائى از مجتهد ميّت يا بقاء بر تقليد او بايد به تقليد از مجتهد زنده و اعلم باشد.

راههاى اثبات اجتهاد، اعلميت و به دست آوردن فتوى

[س 24 احراز صلاحيت مجتهدى براى مرجعيت تقليد]

س 24: بعد از احراز صلاحيت مجتهدى براى مرجعيت تقليد به وسيله شهادت دو فرد عادل، آيا لازم است در اين باره از اشخاص ديگر نيز تحقيق كنم؟ ج: شهادت دو فرد عادل و اهل خبره بر صلاحيت و جامع الشرائط بودن مجتهد براى جواز تقليد از او كافى است و تحقيق از افراد ديگر لازم نيست.

[س 25 راههاى انتخاب مرجع]

س 25: راههاى انتخاب مرجع و به دست آوردن فتوا كدام است؟ ج: احراز اجتهاد و اعلميت مرجع تقليد به وسيلۀ امتحان يا تحصيل يقين و لو از شهرت مفيدِ علم يا اطمينان، يا با شهادت دو نفر عادل از اهل خبره صورت مى‌گيرد. راههاى به دست آوردن فتواى مجتهد عبارتند از:1 شنيدن از خود مجتهد 2 شنيدن از دو يا يك فرد عادل 3 شنيدن از يك نفر مورد اطمينان 4 ديدن در رسالۀ مجتهد، در صورتى كه رسالۀ وى مصون از اشتباه باشد.

[س 26 وكالت در انتخاب مرجع]

س 26: آيا وكالت در انتخاب مرجع مثل وكالت پدر براى پسر و معلم براى شاگرد صحيح است؟ ج: اگر مراد از وكالت، سپردن وظيفۀ تحقيق و جستجو براى يافتن مجتهد جامع الشرائط به پدر، معلم، مربى و يا غير آنان باشد، اشكال ندارد و نظرشان در اين مورد اگر مفيدِ علم يا اطمينان و يا واجد شرايط بيّنه و شهادت باشد، از نظر شرعى معتبر و حجت است.

[س 27 از تعدادى از علماء كه خود مجتهد بودند]

س 27: از تعدادى از علماء كه خود مجتهد بودند، راجع به فرد اعلم سؤال شد. فرمودند كه رجوع به فلان مجتهد دامت افاضاته باعث برائت ذمه مى‌گردد. آيا با آن كه شخصاً اطلاع از اعلميت آن مجتهد ندارم و يا در اين باره شك دارم و يا اطمينان دارم كه اعلم نيست، زيرا افراد ديگرى كه با دليل و بينه مشابه اعلميت آنان ثابت شده است، وجود دارند، مى‌توانم به گفتۀ آنان اعتماد كرده و از آن مجتهد تقليد كنم؟ ج: اگر بيّنۀ شرعى بر اعلميت مجتهد جامع الشرائط اقامه شود، تا زمانى كه بيّنۀ شرعى ديگرى كه معارض آن باشد پيدا نشود، آن بيّنه حجت شرعى است و به آن اعتماد مى‌شود، اگر چه موجب حصول علم يا اطمينان نباشد، در اين صورت جستجو از بيّنۀ معارض و احراز عدم وجود آن لازم نيست.

[س 28 كسى كه اجازه از مجتهد ندارد]

س 28: آيا جايز است كسى كه اجازه از مجتهد ندارد و در بعضى از موارد مرتكب اشتباه در نقل فتوا و احكام شرعى شده است، متصدى نقل فتواى مجتهد و بيان احكام شرعى شود؟ وظيفۀ ما در صورتى كه اين شخص احكام را از روى رسالۀ عمليه نقل مى‌كند، چيست؟ ج: در تصدى نقل فتواى مجتهد و بيان احكام شرعى، اجازه داشتن شرط نيست، ولى