بهجت: چنانچه خونى كه نشانۀ حيض دارد كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد، همۀ آن حيض است و اگر خونى كه نشانۀ حيض را دارد، كمتر از سه روز باشد بايد بنا بر احتياط تا هفت روز را حيض قرار دهد.

زنجانى: چنانچه خونى كه نشانۀ حيض دارد كمتر از سه روز باشد، بنا بر احتياط واجب تا سه روز به احكام حائض رفتار نمايد و پس از پاك شدن، نماز و ساير عبادتهاى واجبى را كه ترك كرده، قضا كند (و بنا بر احتياط اگر مى‌تواند كسرى سه روز را از بعد حساب كند) و اگر بين سه تا ده روز بود همه خونهاى نشانه‌دار، حيض است و اگر بيش از ده روز بود، به مقدار عادت بعضى از خويشاوندانش از خونهاى نشانه‌دار را حيض قرار مى‌دهد (و بنا بر احتياط اين مقدار را از اول خونهاى نشانه‌دار قرار دهد) ، و مستحب است تا ده روز استظهار نمايد و بقيه را استحاضه قرار مى‌دهد. ولى اگر پيش از گذشتن ده روز از خونى كه نشانۀ حيض را دارد دوباره خونى ببيند كه آن هم نشانۀ حيض را داشته باشد؛ مثل آن كه پنج روز خون سياه و نه روز خون زرد و چند روز خون سياه ببيند، پس اگر مجموع خونهاى نشانه‌دار بيشتر از ده روز نشود، همه حيض است و اگر بيشتر از ده روز بود، به مقدار ده روز از خون نشانه‌دار، حيض قرار دهد (بنا بر احتياط آن را در اول خون نشانه‌دار قرار دهد) و مستحب است تا ده روز استظهار نمايد و بايد بقيه را استحاضه قرار دهد.

(3) اراكى: بايد همان را حيض قرار دهد و در تعداد روزها به خويشاوندان خود مراجعه كند و به دستورى كه در مسأله قبل گفته شد رفتار نمايد. .

(4) اراكى: و در بقيۀ آن به دستورى كه در مسأله قبل گفته شد رفتار نمايد.

5 مُبْتَدِئه

[مسأله 496 تعريف مبتدئه]

مسأله 496 مبتدئه يعنى زنى كه دفعۀ اوّل خون ديدن اوست (1) ، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند و همۀ خونهايى كه ديده يك جور باشد (2) ، بايد عادت خويشان خود را (به طورى كه در وقتيه گفته شد (3)) حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد (4) .

(1) مكارم: اگر ده روز يا كمتر خون ببيند همه‌اش حيض است و. .

(2) خوئى، تبريزى: همۀ خونهايى كه ديده داراى نشانه‌هاى حيض باشد. .

زنجانى: پس اگر همه زرد يا قرمز روشن بود، استحاضه است و اگر همه سياه يا قرمز تيره باشد، به مقدار عادت بعضى از خويشان خود از خونى كه ديده حيض قرار مى‌دهد (و بنا بر احتياط از اولين روزى كه خون مى‌بيند حساب كند) و مستحب است تا ده روز استظهار كند و بايد پس از آن به احكام مستحاضه عمل نمايد.

سيستانى: بايد مقدار عادت يكى از خويشان خود را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد به دو شرطى كه در مسأله [488]گذشت و اگر اين ممكن نشد بايد يك عددى بين سه روز و ده روز را حيض خود قرار دهد به دستورى كه در مسأله [489]بيان شد.

(3) بهجت: به طورى كه در مضطربه گفته شد. .

[قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام: خوئى، تبريزى و صافى نيست]