مسائل اختصاصى

گلپايگانى، صافى: مسالۀ 309 بهجت: مسالۀ 307 اگر بعد از وضو يا در بين آن يقين كند كه بعضى جاها را نشسته يا مسح نكرده است، چنانچه رطوبت جاهايى كه پيش از آن است خشك شده باشد بايد دوباره وضو بگيرد و اگر خشك نشده بايد جايى را كه فراموش كرده و آن چه بعد از آن است بشويد يا مسح كند و اگر در بين وضو در شستن يا مسح كردن جايى شكّ كند بايد به همين دستور عمل كند.

زنجانى: تمام جاهايى. .

خوئى ، سيستانى، تبريزى، زنجانى: به جهت طول مدت خشك شده. .

خوئى، تبريزى، زنجانى، سيستانى: يا به جهت گرمى هوا (زنجانى: يا باد) و مانند آن خشك شده. .

[مسأله 303 اگر بعد از نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه]

مسأله 303 اگر بعد از نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه (1) ، نماز او صحيح است، ولى بايد براى نمازهاى بعد وضو بگيرد. (2)

(1) خوئى، تبريزى، فاضل: در صورتى كه احتمال بدهد كه در حال شروع به نماز ملتفت حالش بوده است. .

صافى: در صورتى كه احتمال مى‌دهد پيش از نماز به حكم لزوم وضو براى نماز ملتفت بوده. .

زنجانى: در صورتى كه احتمال بدهد در حال شروع به نماز ملتفت بوده و لو اجمالاً كه بايد وضو داشته باشد. .

(2) زنجانى: احتياط آن است كه براى نمازهاى ديگر وضو بگيرد.

[مسأله 304 اگر در بين نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه]

مسأله 304 اگر در بين نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه، نماز او باطل است و بايد وضو بگيرد و نماز را بخواند (1) .

(1) بهجت: مگر اين كه به اميد صحيح بودن، نماز را بخواند بعد اگر فهميد كه وضو داشته نمازش بنا بر اظهر صحيح است؛ و هم چنين است اگر قبل از نماز شكّ كرد كه وضو دارد يا نه، ولى گمان به وضو داشت.

گلپايگانى، صافى: احتياط لازم ( مكارم: احتياط واجب) آن است كه نماز را تمام كند و بعد با وضوى ديگر آن را اعاده نمايد.

سيستانى: بنا بر احتياط واجب بايد وضو بگيرد و نماز را دوباره بخواند.

زنجانى: در صورتى كه احتمال بدهد در حال شروع نماز ملتفت بوده و لو اجمالاً كه بايد وضو داشته باشد، نمازش صحيح است؛ ولى احتياط مستحب آن است كه نمازش را رجاءً تمام كرده و وضو گرفته و نماز را از سر بخواند؛ و بنا بر احتياط براى نمازهاى بعد وضو بگيرد.

[مسأله 305 اگر بعد از نماز شك كند]

مسأله 305 اگر بعد از نماز شك كند (1) كه قبل از نماز وضوى او باطل شده يا بعد از نماز، نمازى كه خوانده صحيح است (2) .

اين مسأله در رسالۀ آيت اللّٰه مكارم نيست

(1) خوئى، سيستانى، زنجانى: اگر بعد از نماز بفهمد كه وضوى او باطل شده ولى شكّ كند. .

(2) زنجانى: چنانچه احتمال بدهد كه در هنگام شروع نماز التفات به شرايط صحت نماز داشته است نمازى كه خوانده صحيح است.