(1) مكارم: ولى اگر مختصرى رطوبت داشته باشد به طورى كه آب دست هنگام مسح بر آن غلبه كند، اشكال ندارد. [پايان مسأله]

(2) سيستانى: رطوبت دست. .

(3) سيستانى: ولى اگر نمناك باشد يا آن كه ترى آن به قدرى كم باشد كه در رطوبت دست مستهلَك باشد اشكال ندارد.

[مسأله 257 اگر براى مسح، رطوبتى در كف دست نمانده باشد]

مسأله 257 اگر براى مسح، رطوبتى در كف دست (1) نمانده باشد نمى‌تواند دست را با آب خارج، تر كند بلكه بايد از اعضاى ديگر وضو رطوبت بگيرد (2) و با آن مسح نمايد (3) .

(1) سيستانى: رطوبتى در دست. .

(2) خوئى، تبريزى، زنجانى، سيستانى: بايد (زنجانى: بنا بر احتياط) از ريش خود رطوبت بگيرد. .

(3) خوئى، سيستانى، زنجانى: و گرفتن رطوبت از غير ريش و مسح نمودن با آن محلّ اشكال است.

بهجت: و بنا بر احتياط بايد اوّل از ترى موى ريش و ابرو كمك بگيرد و اگر در آنها ترى نبود از دستها رطوبت مى‌گيرد.

مسأله اختصاصى

بهجت: مسأله 258 هر گاه به سبب گرمى هوا يا جهات ديگر، هيچ رطوبتى در اعضاء براى مسح باقى نمى‌ماند، بنا بر احتياط واجب، هم با آب خارج مسح كند و هم بعد از وضو تيمّم كند.

[مسأله 258 اگر رطوبت كف دست فقط به اندازۀ مسح سر باشد]

مسأله 258 اگر رطوبت كف دست (1) فقط به اندازۀ مسح سر باشد، مى‌تواند (2) سر را با همان رطوبت مسح كند و براى مسح پاها از اعضاء ديگر وضو رطوبت بگيرد. (3)

(1) سيستانى: اگر رطوبت دست. .

(2) گلپايگانى، صافى، بهجت، سيستانى: احتياط واجب آن است كه. .

زنجانى: احتياط آن است كه. .

[كلمۀ «مى‌تواند» در رسالۀ آيات عظام: خوئى و تبريزى نيست]

(3) بهجت: و بنا بر احتياط واجب بايد اوّل از ترى موى ريش و ابرو كمك بگيرد و اگر در آنها ترى نبود از دستها رطوبت بگيرد.

خوئى، تبريزى، زنجانى، سيستانى: براى مسح پاها از ريش خود رطوبت بگيرد.

[مسأله 259 مسح كردن از روى جوراب و كفش باطل است]

مسأله 259 مسح كردن از روى جوراب و كفش باطل است، ولى اگر به واسطۀ سرماى شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد (1) ، مسح كردن بر آنها اشكال ندارد (2) و اگر روى كفش نجس باشد، بايد (3) چيز پاكى بر آن بيندازد و بر آن چيز مسح كند (4) .

(1) خوئى: تيمّم نمايد و اگر تقيّه در بين باشد، مسح بر جوراب و كفش نموده و تيمّم نيز بنمايد.

تبريزى: تيمم نمايد و اگر تقيّه در بين باشد، بر روى جوراب و كفش مسح شود و بنا بر احتياط مستحب تيمم هم بنمايد.

سيستانى: احتياط واجب آن است كه مسح بر جوراب و كفش نموده و تيمّم نيز نمايد، و اگر تقيّه در بين باشد مسح بر جوراب و كفش كفايت مى‌كند.