مكارم: در بحث نجاسات گفتيم احتياط واجب آن است كه از كافر اجتناب شود حال اگر كافر. .
(2) بهجت: يا معناى اين دو جمله را به زبان ديگرى بگويد. .
خوئى، سيستانى: اگر كافر ( تبريزى: اگر كافر غير كتابى زنجانى: اگر كافر از روى اعتقاد) شهادتين بگويد يعنى به يگانگى خدا و نبوّت خاتم الأنبياء صلى اللّٰه عليه و آله و سلم شهادت بدهد، به هر لغتى كه باشد. .
(5) خوئى، گلپايگانى، صافى، سيستانى، تبريزى: احتياط واجب آن است كه جاى آن را آب بكشد ( تبريزى: و بنا بر اظهر كافر كتابى پاك است) .
زنجانى: احتياط مستحب است آن است كه جاى آن را آب بكشد.
فاضل: لازم است جاى آن را آب بكشد.
[مسأله 208 اگر موقعى كه كافر بوده لباس او با رطوبت به بدنش رسيده باشد]
مسأله 208 اگر موقعى كه كافر بوده (1) لباس او با رطوبت به بدنش رسيده باشد و آن لباس در موقع مسلمان شدن در بدن او نباشد نجس است (2) ، بلكه اگر در بدن او هم باشد بنا بر احتياط واجب (3) بايد (4) از آن اجتناب كند.
(1) فاضل: اگر موقعى كه مشرك بوده. .
(2) اراكى: بقيه مسأله ذكر نشده.
بهجت: ولى اگر در بدن او باشد بنا بر اظهر پاك مىشود.
نورى: ولى لباسى كه در موقع مسلمان شدن در بدن او بوده است، پاك مىشود هر چند با عرق بدن او ملاقات كرده باشد.
سيستانى: چه آن لباس در موقع مسلمان شدن در بدن او باشد چه نباشد بنا بر احتياط واجب بايد از آن اجتناب كند.
(3) گلپايگانى، صافى: بنا بر احتياط لازم. .
[عبارت «بنا بر احتياط واجب» در رساله آيت اللّٰه فاضل نيست]
(4) [كلمۀ «بايد» در رساله آيت اللّٰه زنجانى نيست]
مكارم: مسأله لباسى كه بر تن كافر است، وقتى اسلام آورد، پاك نمىشود بنا بر احتياط واجب.
[مسأله 209 اگر كافر شهادتين بگويد]
مسأله 209 اگر كافر (1) شهادتين بگويد و انسان نداند قلباً مسلمان شده يا نه، پاك است (2) ولى اگر بداند قلباً مسلمان نشده بنا بر احتياط واجب (3) بايد از او اجتناب كرد (4) .
(1) فاضل: اگر مشرك. .
(2) گلپايگانى، صافى: بلكه اگر بداند هم كه اعتقاد ندارد تا اظهار كفر نكرده بنا بر أقوىٰ پاك است.
خوئى، سيستانى، تبريزى: و هم چنين اگر بداند قلباً مسلمان نشده است ولى چيزى كه منافى با اظهار شهادتين باشد از او سر نزند.