(7) بهجت: يا به هر سبب ديگرى. .

(8) سيستانى: و چنانچه قبلاً عين نجاست برطرف شده باشد با راه رفتن يا ماليدن پا به زمين بنا بر احتياط لازم پاك نمى‌شود. .

(9) بهجت، فاضل: چهارم: آن كه زمين بايد. .

(10) گلپايگانى: و يا موزائيك. . [عبارت «يا آجر فرش» در رسالۀ آيت اللّٰه صافى نيست] (11) خوئى، گلپايگانى، تبريزى، سيستانى: بقيه مسأله ذكر نشده.

صافى: و بنا بر احتياط با راه رفتن بر زمينى كه مفروش به آجر يا چوب يا گچ يا قير باشد نيز پاك نمى‌شود. [پايان مسأله]

بهجت: [و]پنجم: آن كه كف پا و ته كفش به واسطۀ راه رفتن نجس شده باشد، پس اگر به واسطۀ غير راه رفتن نجس شده باشد، بنا بر اظهر به واسطۀ راه رفتن پاك نمى‌شود.

فاضل: [و]پنجم: به واسطۀ راه رفتن نجس شده باشد و اگر به غير از راه رفتن نجس شده باشد پاك شدن آن با راه رفتن محل اشكال است.

(12) اراكى: بنا بر احتياط واجب به واسطۀ راه رفتن پاك نمى‌شود.

مكارم: مسأله اگر پاى انسان يا ته كفش او بر اثر راه رفتن روى زمينِ نجس، نجس شود با راه رفتن روى زمين پاك يا كشيدن بر زمين، پاك مى‌شود، به شرط اين كه زمين پاك و خشك باشد و عين نجاست زايل گردد و نيز بايد زمين خاك يا سنگ يا آجر فرش يا سيمان و يا مانند آن باشد، امّا با راه رفتن روى فرش و حصير و سبزه كف پا و ته كفش نجس، پاك نمى‌شود.

[مسأله 184 پاك شدن كف پا و ته كفش نجس]

مسأله 184 پاك شدن كف پا و ته كفش نجس، به واسطۀ راه رفتن روى آسفالت و روى زمينى كه با چوب فرش شده (1) محل اشكال است (2) . بلكه پاك نشدن اقوى است.

(1) بهجت: يا هر چيزى كه به آن زمين نگويند. .

(2) خوئى، اراكى، گلپايگانى، تبريزى، سيستانى، صافى: بقيه مسأله ذكر نشده.

بهجت: و أظهر، بقاءِ نجاست است.

مكارم: مسأله هر گاه روى زمينى كه با چوب فرش شده راه برود پاك شدن كف پا و ته كفش نجس مشكل است، ولى با راه رفتن روى آسفالت پاك مى‌شود.

فاضل، نورى: مسأله كف پا و ته كفش نجس، به واسطۀ راه رفتن روى آسفالت (فاضل: كه با قير پوشيده شده) و روى زمينى كه با چوب فرش شده، پاك نمى‌شود.

زنجانى: مسأله كف پا و ته كفش نجس به واسطۀ راه رفتن روى آن چه معمولاً با آن زمين را فرش مى‌كنند مانند آسفالت پاك مى‌شود ولى پاك شدن كف پا و ته كفش به وسيلۀ آن چه معمولاً با آن زمين را فرش نمى‌كنند محل اشكال است.

[مسأله 185 براى پاك شدن كف پا و ته كفش]

مسأله 185 براى (1) پاك شدن كف پا و ته كفش، بهتر است پانزده قدم يا بيشتر (2) راه بروند، اگر چه به كمتر از پانزده قدم (3) يا ماليدن پا به زمين نجاست (4) برطرف شود.

(1) بهجت: بعد از برطرف شدن عين نجاست، بنا بر اظهر تماس كف پا و ته كفش با زمين كافى است، اگر چه راه رفتن و ماليدن صدق ننمايد ولى براى. .