دستمال يا وسيلۀ مكنده‌اى جمع كنند و بنا بر احتياط دوباره آب قليل روى آن بريزند و بصورت سابق جمع كنند، پاك مى‌شود.

(4) گلپايگانى، صافى: اگر بيرون نرود جايى هم كه آبها جمع مى‌شود پاك است، مگر آن كه غسالۀ بول باشد كه نجس مى‌شود. و براى پاك شدن محلّ غساله كافى است كه غسالۀ آن را در هر مرتبه به وسيلۀ ظرف يا پارچه بگيرند.

مكارم: رجوع كنيد به ذيل مسأله 179.

[مسأله 181 اگر ظاهر نمك سنگ و مانند آن نجس شود]

مسأله 181 اگر ظاهر نمك سنگ و مانند آن نجس شود، با آب كمتر از كر هم پاك مى‌شود. (1)

(1) مكارم: با آب كشيدن پاك مى‌شود، خواه با آب قليل باشد يا كر و جارى يا زير شير آب.

سيستانى: با آب قليل هم پاك مى‌شود.

[مسأله 182 اگر شكر آب شده نجس را قند بسازند]

مسأله 182 اگر شكر آب شده نجس را قند بسازند و در آب كر يا جارى بگذارند پاك نمى‌شود. (1)

(1) زنجانى: ظاهر آن پاك مى‌شود ولى باطن آن پاك نمى‌شود.

مكارم: مسأله هر گاه قند يا شكر نجس شود با آب كشيدن پاك نمى‌شود.

2 زمين

[مسأله 183 زمين با سه شرط، كف پا و ته كفش نجس را پاك مى‌كند]

مسأله 183 زمين با سه شرط (1) ، كف پا و ته كفش نجس را پاك مى‌كند (2) اول: آن كه زمين پاك باشد (3) . دوّم: آن كه خشك باشد (4) . سوم: (5) آن كه اگر عين نجس مثل خون و بول، يا متنجس مثل گِلى كه نجس شده در كف پا و ته كفش باشد (6) به واسطۀ راه رفتن يا ماليدن پا به زمين (7) برطرف شود (8) . و نيز زمين بايد (9) خاك يا سنگ يا آجر فرش (10) و مانند اينها باشد و با راه رفتن روى فرش و حصير و سبزه، كف پا و ته كفش نجس، پاك نمى‌شود (11) و اگر به واسطۀ غير راه رفتن نجس شده باشد پاك شدنش به واسطۀ راه رفتن اشكال دارد (12) .

(1) سيستانى: چهار شرط. .

بهجت، فاضل: پنج شرط. .

(2) گلپايگانى، صافى: زمين با سه شرط، كف پا و ته كفش نجس را از نجاستى كه به واسطۀ راه رفتن روى زمين نجس حاصل شده پاك مى‌كند و در نجاستى كه از خارج به پا يا ته كفش رسيده، احتياط لازم آن است كه در تطهير آن به راه رفتن روى زمين اكتفاء نكند. .

خوئى، تبريزى، زنجانى: زمين با سه شرط، كف پا و ته كفش را كه به راه رفتن نجس شده پاك مى‌كند. .

(3) تبريزى: اوّل: آن كه بنا بر احتياط زمين پاك باشد. .

بهجت: اول: آن كه زمين بنا بر أحوط از عين نجاست و آن چه در حكم نجاست است پاك باشد، بنا بر اين، زمينى كه آلوده به بول شده و هنوز تطهير نشده پاك‌كننده نيست هر چند خشك شده باشد. .

(4) بهجت: و رطوبتى كه سرايت به جاى ديگر كند نداشته باشد بنا بر احوط. .

سيستانى: دوم: آن كه زمين، خشك باشد. سوم: آن كه بنا بر احتياط لازم، نجاست از ناحيۀ زمين حاصل شده باشد. .

(5) سيستانى: چهارم: . .

(6) زنجانى: برطرف شود و بنا بر احتياط به واسطۀ راه رفتن بايد برطرف شود. [پايان مسأله]