به قسمتهايى از چيز پاك كه در هنگام آب كشيدن نجس شده آب پاك برسد؛ پس اگر براى آب كشيدن يك انگشت نجس، روى همۀ انگشتها آب بريزند و آب نجس به همۀ آنها برسد بنا بر احتياط، بايد آب پاك به تمام انگشتان برسد.

[مسأله 175 گوشت و دنبه‌اى كه نجس شده]

مسأله 175 گوشت و دنبه‌اى كه نجس شده مثل چيزهاى ديگر آب كشيده مى‌شود. و هم چنين است اگر بدن يا لباس (1) ، چربى كمى داشته باشد كه از رسيدن آب به آنها جلوگيرى نكند (2)

. اين مسأله در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

(1) سيستانى: يا ظرف. .

(2) فاضل: با آب كشيدن پاك مى‌شود.

[مسأله 176 اگر ظرف يا بدن نجس باشد]

مسأله 176 اگر ظرف يا بدن نجس باشد و بعد به طورى چرب شود كه جلوگيرى از رسيدن آب به آنها كند، چنانچه بخواهند ظرف و بدن را آب بكشند، بايد چربى را برطرف كنند تا آب به آنها برسد.

اين مسأله در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

[مسأله 177 چيز نجسى كه عين نجاست در آن نيست]

مسأله 177 چيز نجسى كه عين نجاست در آن نيست، اگر زير شيرى كه متصل به كر است يك دفعه بشويند پاك مى‌شود و نيز اگر عين نجاست در آن باشد، چنانچه عين نجاست آن، زير شير يا به وسيلۀ ديگر برطرف شود و آبى كه از آن چيز مى‌ريزد بو يا رنگ يا مزۀ نجاست به خود نگرفته باشد با آن شير پاك مى‌گردد. اما اگر آبى كه از آن مى‌ريزد (1) بو يا رنگ يا مزۀ نجاست گرفته باشد بايد به قدرى آب شير روى آن بريزند تا در آبى كه از آن جدا مى‌شود، بو يا رنگ يا مزۀ نجاست نباشد

. اين مسأله در رسالۀ آيت اللّٰه زنجانى نيست

(1) بهجت: در اوّل زمان اتّصال. .

خوئى، تبريزى، سيستانى: مسأله آب شيرى كه متّصل به كر است حكم كر را دارد.

مكارم: مسأله شيرى كه متّصل به كرمى باشد آبى كه از آن مى‌ريزد حكم آب كر و جارى را دارد، بنا بر اين هر چيز نجسى را با آن بشويند همين كه عين نجاست برطرف شد پاك مى‌شود.

[مسأله 178 اگر چيزى را آب بكشد و يقين كند پاك شده]

مسأله 178 اگر چيزى را آب بكشد و يقين كند پاك شده و بعد شك كند كه عين نجاست را از آن برطرف كرده يا نه (1) ، چنانچه (2) موقع آب كشيدن متوجّه برطرف كردن عين نجاست بوده آن چيز پاك است (3) و اگر متوجّه برطرف كردن عين نجاست نبوده بنا بر احتياط مستحبّ (4) بايد دوباره آن را آب بكشد. (5)

(1) اراكى، مكارم: آن چيز پاك است (مكارم: مگر اين كه بداند كه در حال شستن توجّه نداشته است) . [پايان مسأله]

فاضل: اگر بداند آب به آن محل رسيده آن چيز پاك است. [پايان مسأله]

خوئى، سيستانى، تبريزى: بايد دوباره آن را آب بكشد و يقين كند كه عين نجاست برطرف شده است. [پايان مسأله]

(2) زنجانى: چنانچه احتمال بدهد كه. .

(3) زنجانى: و اگر چنين احتمالى ندهد، بايد دوباره آن را آب بكشد.

(4) [عبارت «بنا بر احتياط مستحب» در رسالۀ آيات عظام: گلپايگانى و صافى نيست]

(5) بهجت، نورى: بنا بر احتياط واجب بايد دوباره آن را آب بكشد (بهجت: مگر آن كه احتمال بدهد كه بعد از علم به نجاست متوجّه بوده كه بايد عين را برطرف نمايد) .