پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم شخصاً براى تمام حركتهاى نظامى و غزوات اسلامى تمام مسائل را دقيقاً زير نظر مى‌گرفت و برنامه را تنظيم مى‌نمود.

در داستان حركت امام حسين عليه السلام و يارانش به سوى كربلا مى‌خوانيم كه در يكى از منزلگاهها دستور داد كه بيش از حدّ نياز آب با خود بردارند كه سرِّ آن بر همگان روشن نبود، امّا هنگامى كه با لشكر «حر» در وسط بيابان خشك و بى‌آبى رو به رو شدند، امام عليه السلام دستور داد، آبهاى اضافى را در اختيار لشكر دشمن كه سخت تشنه بودند، بگذارند، و اين امر، اثر عميقى در روحيّه حر و يارانش گذاشت و بى‌شك اين محبّت در موضعگيرى آينده او مؤثّر بود. [1]

امام صادق عليه السلام براى نشر علوم اسلامى در زمانهائى كه شيعيان و شاگردان مكتب اهل بيت عليهم السلام سخت در فشار قرار خواهند گرفت برنامه‌ريزى فرمود، و به يكى از دوستانش تأكيد كرد امروز كه توانائى دارى، اين احاديث را بنويس و در ميان ياران خود پخش كن، چرا كه زمانى فرا مى‌رسد كه مردم دسترسى جز به كتابهايشان ندارند و جبّاران زمان رابطه ميان امامان عليهم السلام و پيروان مكتبشان را قطع مى‌كنند. [2]

و از اين ريزه‌كاريها در زندگى پيشوايان بزرگ اسلام فراوان است.

3- سازماندهى‌

هدف از «سازماندهى» تقسيم كار در يك مجموعه است، به گونه‌اى كه مسائل زير در آن تأمين گردد:

الف- هيچ كارى، بدون مسؤول نماند، و در عين حال از تداخل و تضادّ مسؤوليّتها جلوگيرى به عمل آيد.

ب- هر كارى به افرادى كه دقيقاً از عهده آن برمى‌آيند سپرده شود.

[1]- ارشاد مفيد، ج 2، ص 78.

[2]- اصول كافى، ج 1، ص 52- ذريعه، ج 1، ص 6- 8.