گفتيم هر «مدير» و «فرمانده» بايد از حوزه مديريّت و فرماندهى خود اطّلاعات كافى داشته باشد و از رويدادهائى كه به نحوى با تشكيلات او مربوط است دقيقاً مطّلع گردد، تا بتواند مواضع خود را براى رسيدن به اهدافى كه دارد مطابق آن تنظيم كند.

البتّه اين سخن به آن معنى نيست كه خود را سرگرم اطّلاعات و اخبار و آمارى كند كه ارتباط ناچيزى با كار او دارد و يا اصلًا مربوط به او نيست؛ چرا كه اين امر او را از وظايف اصليش باز مى‌دارد، و نيروهاى فعّالش را به خود جذب مى‌كند و در پيشرفت كارها ناكام مى‌سازد.

امير مؤمنان على عليه السلام ضمن نامه‌اى براى «حارِث هَمْدانى» كه از نمايندگان فداكار آن حضرت و از فقهاى بزرگ شيعه بود، چنين مرقوم فرمود:

«وَاقْصُرْ رَأْيَكَ عَلى‌ مايَعْنيكَ؛

تنها توجّه‌ات به امورى باشد كه به تو ارتباط دارد!» [1]

و در حديثى از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم مى‌خوانيم:

«مِنْ حُسْنِ اسْلامِ الْمَرْءِ تَرْكُهُ مالا يَعْنيهِ؛

از نشانه‌هاى خوبى اسلام انسان اين است كه آنچه را كه به او مربوط نيست رها كند.» [2] و به گفته مرحوم «فيض كاشانى» سرمايه اصلى انسان، اوقات او است، هر گاه آن را در امورى كه به او ارتباط ندارد مصرف كند، سرمايه خود را از دست داده است. [3]

پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به ابوذر، صحابى مجاهد و مبارز، فرمود: «من چيزى را به تو تعليم مى‌دهم كه انجام آن نيروى زيادى لازم ندارد، ولى در

[1]- نهج البلاغه، نامه شماره 69.

[2]- بحار الانوار، ج 1، ص 150.

[3]- مهجة البيضاء، ج 5، ص 200.