نمونه ديگر در كتاب «بيان عربى» صفحه 42 ميگويد:

انتم اذا استطعتم كل آثار نقطة تملكون و لو كان چاپا!

: «شما اگر بتوانيد تمام آثار نقطه (سيد باب) را مالك شويد اگر چه چاپ باشد.»

در اين عبارت باز داد سخن را با يك جمله عربى كاملًا نامأنوس به ضميمه كلمه «چاپ» كه دو حرف از سه حرف (چ و پ) ابداً در عربى وجود ندارد، داده است.

گذشته از اين اگر كلمه «چاپ» فرضاً عربى مى‌بود استعمال آن در اينجا صحيح نبود و بايد به جاى آن گفته شود «و لو كان چاپياً»! زيرا چاپ «اسم» است نه «صفت» براى كتاب.

و در هر حال معلوم نيست چرا كلمه مأنوس و صحيح «مطبوع» را كه عربى است فراموش كرده است.

ضمناً از اين عبارت برمى‌آيد كه پيروان او موظفند حتى الامكان از كتب خطى استفاده نمايند، و استفاده از كتابهاى چاپى مخصوص حال اضطرار و ضرورت مى‌باشد!

خلاصه در كتاب بيان عربى و فارسى و ساير كتابهاى نامبرده، عبارات نامأنوس و گاهى ركيك كه كمترين شباهت بعربى ندارد فراوان يافت مى‌شود.

كتابهاى «بهاء» مانند «ايقان» و «اقدس» نيز دست كمى از كتب باب ندارد، و عبارات عجيب غريبى در آنها يافت مى‌شود كه از قيد و بند تمام قواعد زبان عربى يله و رها و آزاد است.

مثلًا: در كتاب ايقان (چاپ اول صفحه 38) ميگويد: كانوا بجناحين الايقان فى هواء العلم مطيوراً در همين عبارت كوتاه هفت كلمه‌اى، چهار غلط واضح‌