رديف آيات اعجاز علمى قرآن شمرده‌اند- با اشكالات آن- ذيلًا مى‌آوريم و مجدداً تقاضا مى‌كنيم به هنگام اين گونه بحثها چنين فكر كنيم كه جمعى از دانشمندان مخالف در برابر ما نشسته‌اند و مشغول بررسى و نقد سخنان ما هستند.

مسلّم بدانيد اگر ما اعتراف كنيم فلان آيه ارتباطى به اين بحث ندارد ارزش قضاوت ما درباره آيات مربوط به اين بحث بيشتر خواهد شد.

1- بادها و تلقيح گياهان‌

شكى نيست كه وزش بادها تأثير عميقى در تلقيح گياهان و گرده افشانى آنها دارند، بطوريكه اگر يك سال نسيم و باد نوزد بسيارى از گياهان عقيم مى‌مانند و بارور نمى‌شوند.

و نيز شكى نيست كه اين حقيقت به هنگام نزول آيات قرآن براى مردم جهان روشن نبوده و لذا بعضى از دانشمندان خواسته‌اند آيه «وَ أَرْسَلْنَا الرِّياحَ لَواقِحَ‌» (سوره حجر- 22): «ما بادها را براى بارور ساختن (ابرها) فرستاديم» را اشاره‌اى به اين كشف علمى بگيرند ولى سخن اينجاست كه «لواقح» در آيه مزبور نظرى به اين معنى ندارد، بلكه همانطور كه مفسران پيشين فهميده‌اند، به تلقيح و پيوند ابرها و بارور ساختن آنها و آماده نمودن براى نزول باران اشاره دارد.

شاهد اين گفتار جمله‌اى است كه بلافاصله بعد از جمله بالا در همان آيه با «فاء تفريع» آمده است‌ وَ أَرْسَلْنَا الرِّياحَ لَواقِحَ فَأَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً «بادها را فرستاديم در حالى كه بارور كننده‌اند، و بدنبال آن آبى از آسمان فرو فرستاديم».

در اين آيه، نزول باران نتيجه وزش بادها ذكر شده، بنابراين‌