آن را تلاوت كنند. هر كه تلاوت آن را ادامه دهد خداوند روز قيامت نامه اعمالش را به دست راستش مى‌سپارد و آنچه را كه در اسلام انجام داده محاسبه نمى‌كند (بلكه) در آخرت آن‌قدر به او پاداش مى‌دهد كه راضى شود». [1]

در حديث ديگرى پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:

«مَن قَرَأها اعطِىَ يَومَ القِيامَةِ ثَوابَ المُهاجِرِينَ وَالأنصارِ

؛ هر كه آن را بخواند روز رستاخيز ثواب مهاجران و انصار نصيبش خواهد شد». [2]

باز لازم مى‌دانيم اين حقيقت را تكرار كنيم كه اين‌همه پاداش‌هاى عظيم كه براى تلاوت سوره‌هاى قرآن از پيامبر صلى الله عليه و آله و ائمّه عليهم السلام به ما رسيده، هرگز مفهومش اين نيست كه تنها با تلاوت اين‌همه نتيجه عايد انسان شود، بلكه منظور تلاوتى است كه مقدّمه انديشه باشد، انديشه‌اى كه آثارش در تمام اعمال و گفتار انسان متجلّى شود و اگر محتواى اجمالى اين سوره را در نظر بگيريم خواهيم ديد كه روايات فوق تناسب كاملى با محتواى اين سوره دارد.

[1]. نورالثقلين، ج 3، ص 366

[2]. مجمع‌البيان، ج 7، ص 1