2- خداوند حكيم و رستاخيز

اگر مرگ نقطه پايان باشد آفرينش جهان بيهوده خواهد بود.

ايمان به مبدأ علم و حكمت در جهان هستى از ايمان به «زندگى پس از مرگ» قابل تفكيك نيست.

راستى اگر كوزه گرى كوزه‌اى را بسازد و نقش و نگارهاى بسيار جالب و زيبا روى آن نقش كند و يك اثر «هنرى به معناى واقعى» به وجود آورد و سپس بيهوده آن را بشكند آيا ممكن است او را عاقل بدانيم؟

و يا مهندس ثروتمند و ماهرى با هزينه‌اى بسيار سنگين ساختمان پرشكوه و زيبايى را با بهترين مصالح بسازد و يا دست به احداث سد عظيمى بزند، و پس از اتمام آنها با چند ديناميت آنها را منفجر سازد، و در پاسخ مصاحبه خبرنگاران توضيح دهد ايجاد آن عمارت به خاطر يك روز استراحت و يا ايجاد يك سد به خاطر چند ساعت قايقرانى روى درياچه پشت آن بوده است.

اين سخن چقدر كودكانه و دور از عقل است؟

اين كار نه تنها از يك فرد حكيم و دانشمند به دور است بلكه از يك آدم عادى هم بعيد به نظر مى‌رسد.