باشد چرا از تطبيق اين مسائل بر آيات سرباز زنيم و از اين توافق كه نشانه عظمت اين كتاب آسمانى است وحشت داشته باشيم؟

با ملاحظه گفته بالا ما معتقديم تطبيق مسائل علمى و آيات قرآن با هم، بايد با توجّه به دو نكته باشد.

نخست اين كه مسائلى از علوم طبيعى را بايد انتخاب نمود كه صد در صد ثابت و قطعى و يا حسى باشد و از رفتن به سراغ‌ «فرضيه‌ها» اجتناب كرد.

ديگر اين كه دلالت آيات قرآن بر آنها كاملًا روشن، و طبق قواعد ادبى قابل اعتماد باشد و نيازى به توجيه و تفسيرهاى مخالف ظاهر پيدا نكند.

اگر حد اعتدال را در اين مسأله رعايت كنيم، به نتايج شايان توجّهى دست يافته و از هر گونه انحراف مصون مى‌مانيم. و روش ما در اين بحث نيز همين است، اكنون با توجّه به توضيح بالا به چند آيه زير كه از معجزات علمى قرآن است توجّه فرماييد:

1- قرآن و زوجيّت در جهان گياهان‌

«لينه» گياه شناس معروف سوئدى در قرن 18 ميلادى كشف كرد كه در گياهان نيز جنس نر و مادّه وجود دارد، اين موضوع آن چنان محافل كليسا را خشمگين ساخت كه چند سال در اروپا كتابهاى او به عنوان كتب ضلال شناخته مى‌شد [1].

در كتاب‌ «تاريخ علوم» نوشته‌ «پى ير روسو» نيز مى‌خوانيم:

«لينه همواره نباتات را دوست مى‌داشت، به خصوص هنگامى كه نوشته‌هاى گياه شناس فرانسوى‌ «سياس تين- وايان» به دستش افتاد علاقه‌مند شد درباره اسرار گياهان دقّت بيشترى به عمل آورد، و براى نخستين بار نوعى تقسيم بندى را بر اساس آلت نر و ماده گياه طرح ريزى كرد وى اين نظريه را در سال 1731 منتشر كرد» [2].

[1]. دانستنيهاى جهان علم، ص 241.

[2]. تاريخ علوم، ص 354.