نام کتاب : عقيده يك مسلمان نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 122
گفتند آيا كسى را به شما نشان دهيم كه مدّعى است هنگامى كه شما به صورت اجزاى
بسيار زيادى در زمين پراكنده شديد بار ديگر آفرينش تازهاى خواهيد يافت؟ آيا او بر
خدا دروغ بسته يا جنون دارد؟»
افكار آنها در همه جا پر از خرافات بود.
حال توجّه كنيد كه معارف قرآن در اين مورد چيست و چگونه براى كوبيدن افكار
بتپرستان و تكان دادن مغزهاى خفته آنان، و بالاخره براى توجّه دادن آنها به قبح و
زشتى اين عقيده خرافى وارد ميدان مىشود
يك جا از قول ابراهيم معلّم توحيد چنين نقل مىكند:
«مَا هذِهِ
التَّمَاثِيلُ الَّتِى أَنْتُمْ لَهَا عَاكِفُون* قَالُوا وَجَدْنَا آبَائَنَا
لَهَا عَابِدِينَ* قَالَ لَقَدْ كُنْتُمْ أَنْتُمْ وَ آبَاؤُكُمْ فِى ضَلَالٍ
مُبِينٍ؛ اين عكسها و نقوش و مجسمهها كه در برابر آن
زانو مىزنيد چيست؟ گفتند ما پدران خود را ديديم كه آنها را پرستش مىكنند. گفت
شما و پدرانتان در گمراهى آشكارى بودهايد» [1].
در اين جا قرآن بر مسأله حفظ عادات و
رسوم نياكان كه مصداق «گمراهى» يا «گمراهى آشكار» است خطّ بطلان مىكشد.
و در جاى ديگر مىگويد: «قُلْ
أَفَاتَخَذْتُمْ مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ لَايَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ نَفْعاً
وَ لَاضَرّراً) اين بتها كه پرستش مىكنيد مالك سود و زيان
خويش نيستند (پس پرستش آنها چه نتيجهاى دارد؟) [2]»
قرآن و اثبات وجود خدا
قرآن درباره اثبات وجود خدا نزديكترين و روشنترين راه را پيموده گاهى از طريق
توجّه دادن به نداى فطرت وارد شده و مىگويد: «فَإِذَا
رَكِبُوا فِى الْفُلْكِ دَعَوْا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا
نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرّ إِذَا هُمْ يَشْرِكُونَ؛ هنگامى كه سوار بر كشتى شوند (و در ميان امواج خروشان و طوفانهاى كوبنده
گرفتار آيند) خدا را با توحيد و اخلاص تمام مىخوانند (و نور فطرت