و چه آنچه را نمى‌دانيد و اكنون در سايه علم و دانش پرده از روى برخى از آنها برداشته شده، البته هنوز علم و دانش بشرى نتوانسته پرده از روى بسيارى از اين اسرار خلقت بردارد.

در آيه 78 به بعد در مورد معاد سخن مى‌گويد و به آن مرد عرب اشاره مى‌كند كه استخوان پوسيده‌اى را در دست گرفت و خدمت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله رسيد. و در مقابل چشمان حضرت استخوان آن را پودر كرد و بر روى زمين ريخت. سپس از آن حضرت پرسيد: «چه كسى اين استخوانها را زنده مى‌كند در حالى كه پوسيده است؟» خداوند در جوابش پاسخ محكمى به اين شرح داد: « «قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِى أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ»؛ بگو: همان كسى آن را زنده مى‌كند كه نخستين بار آن را آفريد! و او نسبت به هر مخلوقى داناست».

اين بشر گويا فراموش كرده كه وقتى كره زمين از خورشيد جدا شد گلوله‌اى آتش بيش نبود، و در سايه بارانهاى پى در پى آهسته آهسته خنك شد و سپس به تدريج خشكى‌ها ظاهر شد و خداوند از آب و خاك كره زمين انسانها و حيوانات را آفريد. آيا براى خدايى كه قبلًا انسان را از خاك آفريده، آفرينش مجدّد انسان از خاك مشكل است؟!

و در مورد مسائل اخلاقى در آيه 60 اين سوره مى‌خوانيم: « «أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِى آدَمَ أَنْ لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ»؛ اى فرزندان آدم! آيا با شما عهد نكرديم كه شيطان را نپرستيد، كه او براى شما دشمن آشكارى است.

در اين آيه شريفه به انسانها يادآورى مى‌شود كه شيطان دشمن شماست مطابق عهد و پيمانى كه با خدا داشته‌ايد طرح دوستى با او را نريزيد. آيا حماقت بالاتر از اين تصوّر مى‌شود كه عدّه‌اى نه تنها شيطان را دشمن خود ندانند، بلكه شيطان را بپرستند و آيين شيطان پرستى ايجاد نمايند؟!