بحث جداگانه‌اى مى‌طلبد. آرى، بايد سيره پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله را پياده كنيم و مدارس ابتدايى و راهنمايى و دبيرستانها و دانشگاهها را مجهزّ به مسائل اعتقادى كنيم، و پايه‌هاى اصول اعتقاداتشان را تقويت نماييم، سپس به مسائل عملى آنها بپردازيم، كه در اين صورت همچون رسول خدا صلى الله عليه و آله به راحتى بر دشمن غلبه خواهيم كرد و پياده كردن احكام دين در سايه حكومت اسلامى كار سختى نخواهد بود.

اگر جوان ما به مبدأ و معاد و نبوّت و امامت ايمان داشته باشد، هرگز معتاد نخواهد شد. شما نمى‌توانيد در ميان قاچاقچيان، قاتلان، سارقان، مفسدان، آلودگان به مسائل جنسى و مانند آن انسانى را بيابيد كه مسائل اعتقادى را باور كرده باشد و به آن ايمان كامل داشته باشد. بلكه عموم چنين افرادى در مسائل ريشه‌اى و اعتقادى مشكل دارند.

يكى ديگر از ويژگيهاى سوره‌هاى مكّى اين است كه سرگذشت اقوام پيشين، چگونگى عذاب و نوع هلاكت آنها را بيان نموده است كه دو فايده دارد: نخست اين كه باعث لرزش دل دشمنان و يأس و نااميدى آنها مى‌شود. با توجّه به اين كه مشركان عرب و بت‌پرستان مكّه كم و بيش از سرنوشت اقوام و ملل گذشته اطّلاع داشتند و آثار نيمه خراب برخى از آن اقوام در مسير راههاى آنها به شهرهاى ديگر بود، هنگامى كه قرآن مجيد سرگذشت دردناك آنها و چگونگى عذاب و هلاكتشان را بيان مى‌داشت اين امر باعث يأس، نااميدى، ترس و وحشت آنان مى‌شد. فايده ديگر آن ايجاد اميد براى خود مسلمانان بود.

يادآورى سرگذشت اقوام لجوج و مشركان بت‌پرست هم عصر ساير انبيا، نور اميد را در دل مسلمانان روشن مى‌كرد كه اگر مشركان عرب مخالفتهاى خود را به حد اعلى برسانند خداوند آنها را نيز مجازات خواهد كرد.