زراعت در اقتصاد اسلامى از چه اهميّت ويژه‌اى برخوردار است.

در حديثى مى‌خوانيم كه از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيدند: اى الاعمال خير؟ «بهترين اعمال كدام است»؟!

فرمود: زرع يزرعه صاحبه واصلحه وادى حقه يوم حصاده: «زراعتى است كه انسان زراعت مى‌كند و آن را اصلاح و مرتب مى‌سازد و حق آن را نيز به هنگام درو كردن ادا مى‌نمايد» [1]

در حديث ديگرى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم كه درباره كشاورزان چنين فرمود: «كنوز اللَّه فى ارضه يزرعون طيباً اخرجه اللَّه و هم يوم القيامة احسن الناس مقاماً و اقربهم منزلة يدعون «المباركين»: «آنها گنجهاى خدا در زمين‌اند، چرا كه غذاى پاكى را زراعت مى‌كنند كه خداوند آنرا مى‌روياند، آنها روز قيامت بهترين مقام و نزديكترين منزلت را (نزد خدا) دارند و با نام مباركين (پر بركتها) خوانده مى‌شوند»! [2] و نيز از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل شده كه فرمود: الكيميائ الاكبر الزراعة «كيمياى بزرگ (كه گمشده بسيارى از مردم استة همان زراعت است» [3]

حتى از روايات اسلامى استفاده مى‌شود نه تنها اقدام شخصى بزراعت بسيار مطلوب است سرمايه گذارى در اين راه نيز مورد توجّه پيشوايان اسلام بوده است‌ [4]

3- توجّه به اين نكته نيز نهايت اهميّت را دارد كه مملكت ما بعكس آنچه در زمان طاغوت تبليغ مى‌شد يكى از آماده‌ترين كشورهاى جهان براى كشاورزى است و مى‌تواند نه تنها انواع فرآورده‌هاى كشاورزى را براى جمعيت كثير خود فراهم سازد بلكه صادر كنندگان عمده نيز باشد.

بطوريكه كارشناسان مى‌گويند بيش از چهارده ميليون هكتار! زمين آباد زير كشت داريم، و بيش از دو برابر آن زمين موات قابل احيا براى كشاورزى!

فكر كنيد با حدود 50 ميليون هكتار زمين زراعتى چه ثورت عظيمى در اختيار داريم و چه كشاورزى وسيع و غنى و پربار مى‌توانيم داشته باشيم، آيا با اين حال شرم آور نيست كه وارد كننده عمده محصولات كشاورزى باشيم؟

4- احياى كشاورزى نياز به دو برنامه ريزى وسيع دارد و تنها باشعار و حرف آن چنان كه رسم بسيارى از سخنگويان راحت طلب است- مشكل حل نمى‌شود.

[1]. وسائل الشيعه و عروة الوثقى آغاز كتاب المزارعة.

[2]. وسائل الشيعه و عروة الوثقى آغاز كتاب المزارعة.

[3]. همان مدرك.

[4]. همان مدرك.