در كتاب‌ «آفريدگار جهان» موضوع‌ «آفات و بلاها» را مطرح كرديم. [1] پاسخ اين ايراد نيز با توجه به آن بحث روشن مى ‌شود. بايد به صورت اساسى متذكر شويم كه هيچ چيز در جهان وجود ندارد كه به كلى بد باشد يا بدى آن بيشتر از خوبى آن باشد. بدى يك مسئله نسبى است.

براى روشن شدن موضوع لازم است تا توضيح بيشترى بدهيم.

ريشه دوگانه‌پرستى‌

انحراف فكر همانند بيمارى جسم است. به همان صورت كه در بيمارى جسم بايد علت آن بيمارى پيدا شود و با از بين بردن آن، اصل بيمارى نابود شود، در برخورد با انحراف فكر و انديشه نيز بايد به همين صورت رفتار كرد. بايد ريشه و اصل انحراف را يافت و با برطرف كردن آن انحراف فكر را درمان كرد. در غير اين صورت جز خسته‌كردن خود و هدر دادن نيروهايمان نتيجه ديگرى بدست نخواهيم آورد.

مى ‌گويند بسيارى از بيماريهاى پوستى بر اثر تنبلى و كند كار كردن‌ «كبد» است. اگر براى درمان اين‌گونه بيماريها فقط به داروهايى قناعت كنيم كه فقط بر روى پوست مصرف مى ‌شوند و به اصلاحِ ريشه‌اىِ بيمارى يعنى بهبود فعاليت كبد نپردازيم آنگاه چه نتيجه‌اى خواهيم‌

[1]. آفريدگار جهان، چاپ سوم، صفحه 289.