مقايسه معرفى خداوند در قرآن و تورات‌

برخى مواقع بر ما ايراد مى ‌گيرند كه چرا شما در نوشته‌هاى خود به آيين يهوديت و مسيحيت خرده مى ‌گيريد؟ مگر اينها اديان الهى نيستند؟ مگر كتابهاى آنها آسمانى نيستند؟ آيا «عيسى بن مريم عليه السلام» و «موسى بن عمران عليه السلام» پيامبران برگزيده خداوند نبوده‌اند؟

در جواب مى ‌توان گفت بايد بين دو چيز فرق گذاشت. يك چيز اين واقعيت است كه خداوند اين دو بزرگوار را براى هدايت بشر فرستاده و آنان حاملين صادق وحى براى امت خود بودند. در اين مورد هيچ‌گونه شك و شبهه‌اى نداريم و هرگز در صدق گفتار اين دو پيامبر بزرگ و درستى‌ «آيين اصلى آنها» ترديدى نداريم. اما اين كه اكنون دو كتاب به نامهاى تورات و انجيل در دست داريم چيز ديگرى است.

ما در اين دو كتاب به مطالبى بر مى ‌خوريم كه هيچ عقل سليمى نمى ‌تواند باور كند از سوى خدا فرستاده شده است.

گذر زمان و دخالتهاى نارواى افراد نادان و بى‌اطلاع آنچنان تعاليم آسمانى اين دو كتاب را دچار موهومات و خرافات كرده كه چهره واقعى‌اش به كلى مخدوش و دگرگون شده است. در طبيعت نيز آب باران به صورت قطراتى بسيار شفاف و دل‌انگيز فرو مى ‌ريزد. اگر اين قطرات در مسير خود از زمينى آلوده بگذرد و مواد خارجى كثيف و متعفن به آن اضافه شود يا در گودالى راكد بماند و به باتلاقى تبديل شود، در اين صورت ديگر آن شفافيت و گوارايى اوليه را نخواهد داشت و به سمّى مهلك مبدل مى ‌شود. در واقع تعاليم آسمانى پيامبران نيز دچار چنين وضعيتى شده‌اند. آن تعاليم نورانى در