خداوند آبرومند بودن و مقرّب بودن آن حضرت را نزد خود يادآورى مى‌كند، آنجا كه فرشتگان به حضرت مريم بشارت وجود حضرت عيسى را مى‌دهند و آنگاه مى‌افزايند: « «وَجِيهاً فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمِنْ الْمُقَرَّبِينَ»؛ در دنيا و آخرت آبرومند است و از مقرّبان (الهى) خواهد بود». آنها در برابر اين دليل روشن چه پاسخى دارند؟! هيچ.

2. درخواست از اولياى الهى براى دعا و طلب مغفرت از خداوند

نوع ديگر توسّل به اولياى الهى آن است كه انسان از آنان بخواهد كه براى او نزد خداوند دعا كنند و يا استغفار نمايند و از خداوند بخواهند كه گناهش را بيامرزد. اين نوع خواستن‌ها نيز خوشبختانه در قرآن به صراحت مطرح شده است:

1. بنى‌اسرائيل هنگامى كه در بيابان گرفتار بودند، خطاب به موسى گفتند: « «يَا مُوسَى لَنْ نَصْبِرَ عَلَى طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ مِنْ بَقْلِهَا وَقِثَّائِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا»؛ اى موسى، هرگز حاضر نيستيم به يك نوع غذا اكتفا كنيم، از خداى خود بخواه كه از آنچه از زمين مى‌رويد، از سبزيجات، خيار، سير، عدس و پياز براى ما بروياند». [1]

بنى‌اسرائيل از آن حضرت مى‌خواهند كه در پيشگاه خدا دعا كند،

[1]. بقره، آيه 61