18- علم سرچشمه ايمان است.

«وَيَرَى الذَّينَ اوُتُوا الْعِلْمَ الَذى انْزِلَ الَيْكَ مِنْ رَبِكَ هُوَ الْحَقُّ وَ يَهْدى الى‌ صِراطِ الْعَزيزٍ الْحَميد؛ آنها كه داراى علمند آنچه را از سوى پروردگارت بر تو نازل شده حق و هادى راه خداوند عزيز و حميد مى‌دانند» (و از جان و دل ايمان مى‌آورند) (سبا 6)

«انَّ الَذينَ أُوتوا الْعِلْمَ مِنَ قَبْلِهِ اذا يُتْلى‌ عَلَيْهِمْ يَخرُّونَ للَاذْقانِ سُجَّداً- وَ يَقُولُونَ سَبْحانَ رَبِنا انْ كانَ وَعْدُ رَبِنا لَمَفعولًا؛ آنها كه پيش از آن علم و دانش دريافت داشته‌اند هنگامى كه قرآن بر آنها تلاوت مى‌شود به خاك مى‌افتند و سجده مى‌كنند، و مى‌گويند: منزه است پروردگار ما كه وعده‌هايش قطعاً انجام شدنى است» (اسراء 107- 108)

«فَالْقِىَ السَّحَرَةُ سُجَّداً قالُوا آمَنا بِرَبِّ هاروُنَ وَ مُوسى‌؛

(ساحران هنگامى كه معجزه موسى را مشاهده كردند و با علم و آگاهى كه از سحر داشتند دانستند موسى ساحر نيست) به سجده افتادند و گفتند: ما ايمان به پروردگار هارون و موسى آورديم» (طه 70)

«وَلِيَعْلَمَ الَّذينَ اوتُوالْعِلْمَ انهُ الْحَقُ مِنْ رَبِكَ فَيُؤمِنوا بِهِ فَتُخْبتَ لَهُ قُلُوبُهُمُ؛

هدف اين است كه آنها كه داراى علمند بدانند اين قرآن حقى است از سوى پروردگارت، و به آن ايمان بياورند و دل‌هايشان در برابر آن خاضع گردد» (حج 54)

«والراسخُونَ فِى الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنّا بِهِ كُلٌ مِنْ عِنْدِ رَبِنا وَ ما يَذَكّرُ الّا اوُلُو اْلَاْلباب؛ راسخان در علم مى‌گويند: ما به همه آيات الهى ايمان آورده‌ايم، همه از سوى پروردگار ماست و تنها صاحبان عقل متذكر مى‌شوند» (آل‌عمران 7)