4- چنين نيست كه شما مى‌پنداريد، اگر علم اليقين داشته باشيد دوزخ را با چشم خود مى‌بينيد.

5- روزى كه فرشتگان را مى‌بينند روز بشارت مجرمان نخواهد بود (بلكه روز مجازات و كيفر آنان است) و مى‌گويند ما را امان دهيد، ما را معاف داريد.

6- و (به يادآور روز جنگ بدر را) هنگامى كه شيطان اعمال آنها (مشركان) را در نظرشان جلوه داد، و گفت: امروز هيچ‌كس از مردم بر شما پيروز نمى‌گردد، و من در كنار شما (و پناه دهنده) شما هستم، اما هنگامى كه آن دو گروه (جنگجويان مسلمان و فرشتگان حامى مؤمنان) را ديد، به عقب بازگشت، و گفت: من از شما بيزارم، من چيزى را مى‌بينم كه شما نمى‌بينيد، من از خدا مى‌ترسم و خدا شديد العقاب است.

7- هنگامى كه كاروان (از سرزمين مصر) جدا شد پدرشان (يعقوب) گفت:

من بوى يوسف را احساس مى‌كنم اگر مرا به نادانى و كم عقلى نسبت دهيد!

8- و (مريم) حجابى ميان خود و آنها افكند (تا خلوتگاهش از هر نظر براى عبادت آماده باشد) در اين هنگام ما روح خود را به سوى او فرستاديم، و او در شكل انسانى بى‌عيب و نقص بر مريم ظاهر شد.

شرح مفردات‌

* «ملكوت» در اصل از ريشه «ملك» (بر وزن حكم) گرفته شده كه به معناى حاكميت و مالكيت است و «و» و «ت» براى تأكيد و مبالغه به آن افزوده شده است و مَلْكُوَة (بر وزن مَردْمك) به معناى «حكوت و عزت» است.

«طريحى» در «مجمع البحرين» مى‌گويد: ملكوت‌ (بر وزن برهوت) به معناى عزت و سلطنت و مملكت آمده است، بعضى از ارباب لغت نيز آن را به معناى «حكومت عظيم» معنا كرده‌اند كه با آنچه راغب در مفردات گفته نيز موافق‌