حرم كه چهار فرسخ در چهار فرسخ است نيست).

بنابراين، انسان با توجّه به طرف چپ قبله از نظر اين كه حريم بيشترى دارد از نقطه قبلى خارج نمى‌شود، ولى توجّه به طرف راست نظر به اين كه حريم كمترى دارد، ممكن است از نقطه اصلى قبله خارج گردد. در حقيقت اين يك حكم احتياطى است كه انسان در نماز خود متوجّه نقطه‌اى گردد كه احتمال بيرون رفتن از حريم كعبه در آن كمتر باشد.

ممكن است نظر محقّق حلّى نيز به همين نكته يا نكته اوّل بوده باشد.