گذشته از بحثهايى كه در فصول پيشين آمد كه اصول اعتقادات ما را در مباحث
اساسى دين اسلام روشن مىسازد، ويژگىهاى ديگرى در اعتقادات ماست كه در اين فصل
مطرح مىشود.
***
56- مسأله حسن و قبح عقلى
ما معتقديم: عقل انسان خوبى و بدى و حسن و قبح بسيارى از
اشياء را درك مىكند، و اين به بركت نيروى معرفت خوب و بد است كه خدا به انسان
بخشيده.
بنابراين حتّى قبل از نزول شرايع آسمانى، بخشى از مسائل به وسيله عقل بر انسان
روشن بوده است، خوبى عدالت و نيكوكارى، بدى ظلم و بيدادگرى، و خوبى بسيارى از صفات
اخلاقى مانند «راستگويى»، «امانت»، «شجاعت»، «سخاوت» و امثال آن، و همچنين بدى
«دروغ» و «خيانت» و «بخل» و مانند آن، همه از مسائلى است كه عقل آنها را درك
مىكند، ولى از آنجا كه عقل قادر به درك حسن و قبح همه اشيا نيست و معلومات انسان
در هر حال محدود